Hèhè, eindelijk gelukt… Ik dacht dat Italiaanse toetsenborden onhandig waren maar dit is echt een doffe ellende zeg… (zie al mijn i-s [inmiddels verbeterd]) We hebben vanavond even vrij, het officiële gedeelte van het congres is afgesloten; straks hebben we nog een galadiner en morgen een excursie naar Samos. Het was een zeer leuke, maar slopende week: zondag van 8:15 tot 19:00u onafgebroken lezingen (ik was die dag als laatste; het ging ERG goed en ik werd door veel mensen aangesproken. Een Turkse jongen noemde mijn presentatie zelfs ze bezt ever – wat ik niet begreep tot ik zijn prof in actie had gezien en het is natuurlijk wel overdreven, maar ach… het streelt ook.
Maandag halve dag lezingen, ´s middags naar Ephese – wat een wonderschone opgraving. De Hanghaüser zijn minstens zo spectaculair als Pompeii en Herculaneum en de stad ligt er schitterend bij tussen twee bergen met een enorm theater en de beroemde bibliotheek van Celsus waar we onder hebben gedineerd.
Dinsdag hebben we een grote tour gemaakt hier in de omgeving (vertrek: zeven uur) langs de vier aquaducten die de stad van water voorzagen. Het geeft je een goede indruk van de geologische situatie hier en van de hindernissen die men moest overwinnen en de soms spectaculaire oplossingen die men heeft gekozen. Geluncht onder een aquaduct dat de allure en omvang heeft van de Pont-du-Gard in Frankrýjk en ´s avonds nog een postersessie van een uur.
Woensdag weer een ochtend lezingen met onder meer Nathalie en Jeroen, een belg die over Latrines praat. ´s middags een excursie naar Priene, Milete en Didyma, allemaal erg spectaculair: de ligging van Prýene, het theater van Milete en de ENORME tempel in Didyma, hoewel het toen al te donker was om nog veel ervan te zien.
Donderdag en vrijdag hele dagen excursies – dat betekent half zeven vertrekken en na negenen in de avond terug. Donderdag naar Pergamon (spectaculair vanwege de ligging op 300m hoogte, het heeft iets van een adelaarsnest) en Allianoi, een zeer bijzondere opgraving van een Kuuroord met het dorp eromheen, muren etc tot op grote hoogte bewaard. Wellicht heb ik er een vollerij ontdekt. Ik heb stiekem een foto gemaakt (mocht niet, want nog niets is gepubliceerd) en ga het nader onderzoeken. Ik moet daarmee wel snel zijn want er gaat een stuwdam aangelegd worden waardoor het geheel over een jaar onder water staat… Tenzij ons gezamenlijke protest gehonoreerd wordt, wat ik niet verwacht.
Vrijdag naar Laodikea en Hierapolis. Laodikea is bijzonder vanwege een enorme hogedrukleiding uit hellenistische tijd die is gemaakt van blokken kalksteen. Verder is er nog niet veel van opgegraven maar het moet een behoorlijke stad zijn geweest. Het is erg raar om op een berg zand te lopen waar hier en daar zuilen, blokken steen en halve gebouwen uitsteken. Dat geeft je het gevoel van die achttiendeeeuwse schatgravers die alle nu zo bekende opgravingen in die staat hebben mogen aanschouwen. Hiërapolis (Pamukkale) is erg bekend vanwege de krijtrotsen en de thermale baden. Enorm toeristisch dus veel lelijke mensen met te weinig kleren aan klagen en zeuren over de hitte en dorst. Veel Nederlanders ook. De stad bovenop de krijtrotsen wordt opgegraven door Italianen. Deze hadden heel lang de boot afgehouden, maar ons uiteindelijk toch uitgenodigd en pakten groots uit met een strijkkwartetje van de plaatselijke jeugd en een vorstelijke lunch. Erg koloniaal allemaal, maar ja, Italianen zijn nou een maal niet zo subtiel in dat soort dingen. De stad zelf is half opgegraven en erg mooi. Helemaal bovenaan stond een mooi waterverdeelstation waar de hoge heren een uur ofwat hebben staan discussiëren. Helaas crashte mijn digicam dus geen foto´s van deze dag.
Vandaag dan de laatste congresdag. We mochten uitslapen, want de eerste lezing was pas om half negen… Al met al is het voorbijgevlogen… Net nog op het strand mijn lezing herhaald voor Andrew Wilson, net prof in Oxford en specialist op het gebied, was erg enthousiast [hij was er zondag nog niet]. Goed, meer volgt later! Güle Güle.
Miko Flohr, 09/10/2004