Blackmail

Van Ebru Umar, die schreef op de site van Theo van Gogh, aan Ayaan Hirsi Ali.

Beste Ayaan, Het is nu meer dan een maand geleden dat Theo van Gogh ritueel is afgeslacht, met een brief aan jóu op zijn buik vastgespietst. Theo is niet meer. Jij laat weten dat je alles leest en hoort. Ik hoop dat je ook kennis hebt genomen van de inhoud van de brief die Theo voor jou in ontvangst heeft mogen nemen. Ik ben blij dat die je strijdbaarheid heeft aangewakkerd. Er moest iemand dood, maar jij bent strijdbaarder dan ooit.
Toch ben ik je dankbaar Ayaan. Je hebt de VVD –leden ontmaskerd als de meest hersenloze Nederlanders. Heb je niet heel erg hard moeten lachen om die staande ovatie? Een staande ovatie voor een vrouw, die de polarisatie in Nederland tot extremen heeft weten te brengen. Een staande ovatie voor een vrouw die een privé-oorlog tot nationale oorlog heeft weten te verheffen. Een staande ovatie voor een vrouw, voor wie Theo van Gogh 20 kogels om de oren kreeg, waarvan er zeven doel troffen. Een staande ovatie voor een vrouw, voor wie op het lichaam van Theo van Gogh met een mes een brief in zijn buik werd gespietst. Een staande ovatie voor een vrouw, voor wie Theo van Goghs hals werd doorgesneden. De VVD is niet meer wat ze geweest is, Ayaan, dank je voor het duidelijk maken daarvan.
‘To hell with the VVD’ dat was jouw uitspraak die mij in september al ter ore kwam. To hell with the VVD, omdat jij jouw film, die Theo van Gogh het leven kostte, moest promoten, overal waar je uit naam van de VVD kwam. To hell with the VVD, de partij die jou nu al bijna twee jaar de hand boven het hoofd houdt, die een godsvermogen in jouw veiligheid investeert, die alle zeilen bijzet om de door jou gemaakte brokken bij elkaar te rapen en die nog steeds denkt dat jij een stemmentrekker i.p.v. een partijvernietiger bent. To hell with the VVD, zou ik ook zeggen als ik jou was.
Het was niet de eerste keer dat ik je zoiets hoorde zeggen. Maar deze keer moest ik bijna overgeven. ‘To hell with the VVD’. Het bevestigde mijn mening dat jij duidelijk niet in de Tweede Kamer zit omdat je Nederland wilt dienen. Nee. Jij zit in de Tweede Kamer omdat je jezelf wilt dienen. Je bent zeker niet de enige in de kamer met die mentaliteit, Ayaan, maar wel de énige die alle ruimte –terecht of onterecht- van haar partij krijgt voor een privé-oorlog. Wat heb jij eigenlijk betekend voor de VVD als kamerlid, Ayaan?
Dit voorjaar vroeg ik jou tijdens een lunch in Amsterdam of je je doelgroep wel bereikte en of het niet effectiever zou zijn om je aanvalsplan te wijzigen? Je zei letterlijk: ‘Ebru, ik heb mezelf afgesloten voor kritiek. Er zijn zoveel mensen die zeggen wat jij zegt. Iedereen zegt eigenlijk wat jij zegt. Maar als ik dat allemaal tot mij door laat dringen, dan kan ik niet werken. Ik doe wat ik wil. Op mijn wijze.’
En je wuifde mijn opmerking weg, precies zoals je de repliek van de moslimdames in de NOVA uitzending wegwuifde. Einde gesprek. Weet je nog Ayaan, dat je ‘in gesprek’ ging met moslimdames over hun ‘bevrijding’ en de functie van de film ‘Submission’? Weet je nog dat je hun argumenten en opmerkingen denigrerend wegwuifde en ‘de groeten’ riep toen zo’n door jou te bevrijden dame boos opstond en vertrok? Want iedereen heeft ongelijk, de enige die gelijk heeft, is Ayaan. Je gelijk is gebleken Ayaan. Je gelijk is dood, ritueel afgeslacht op de Linnaeusstraat. Jouw gelijk telt, de gevolgen niet. Hoeveel zetels levert jouw gelijk momenteel op voor de VVD? To hell with the VVD, nu zeg ik je dat zeker na.
Ik heb het altijd al raar gevonden dat ik nog nooit een moslimvrouw heb horen zeggen dat ze blij zijn met jouw bemoeienis over hun emancipatie. Ik heb de afgelopen tijd wel velen horen zeggen dat ze blij zijn met de rituele afslachting van Theo. Heb je toch nog iets goeds gedaan voor radicale moslims, Ayaan, wees er maar trots op.
Ik heb maar één vraag voor je Ayaan. Waarom heb je Theo van Gogh gevraagd? Waarom heb je niet Leon de Winter gevraagd? Leon is toch je vriend? Leon ambieert een filmcarrière, het had zijn doorbraak kunnen betekenen. Dát je Leon niet gevraagd hebt , weet ik. Ik denk dat het je om een ding te doen was: de internationale doorbraak van Ayaan. En dat lukt beter met een regisseur die ‘Van Gogh’ heet dan met een regisseur die ‘De Winter’ heet. Denk ik. Of heb je Leon niet gevraagd júist omdat Leon een vriend is, en omdat je niet wilde dat een vriend aan extreem gevaar blootgesteld zou worden? Waarom Ayaan? Waarom? Anders dan dat Theo die 18 duizend euro gelapt heeft (zou Leon dat gedaan hebben Ayaan?)? Waarom heb je Theo gebruikt, Ayaan?
Hoewel ik er geen heil in zag, vond een wederzijdse vriendin dat wij elkaar moesten leren kennen. Ik dacht niet dat het tot iets zou leiden. Want Ayaan, jij bent niet geïnteresseerd in mensen die een mening hebben, anders dan de jouwe. Ik was daar niet verbaasd over. Je bent en blijft een allochtone vrouw met een allochtone denkwijze. Ook jij denkt altijd en overal dat je een loer gedraaid wordt, vooral door andere vrouwen, vooral door andere allochtonen. Want iemand die het in hoofdlijnen met je eens is, die bestaat alleen onder autochonen.
Toch vond ik jou wel grappig, er zouden meer vrouwen moeten zijn die een eigen pad bewandelen. Ik denk namelijk dat die paden elkaar kunnen versterken, hoe meer paden hoe beter, hoe sterker. Maar als despotische einzelgänger bleek in de loop der tijd dat jij daar anders over dacht.
Mijn persoonlijke afkeer voor jou begon tijdens de lunch, waarin ik jou het telefoonnummer van Theo van Gogh gaf. De allergrootste fout uit mijn leven, maar dat is een ander verhaal. Jij vond dat ik Mirjam Sterk van het CDA moest afkraken vanwege haar ‘apartheidsbeleid’. Jij vond dat Mirjam Sterk zwarte scholen stimuleerde door achter artikel 23 te blijven staan. En daar moest ik maar een cynisch stukje over schrijven, voor de website van Theo van Gogh. Ik weigerde pertinent, ik vind Mirjam Sterk een van de sterkste kamerleden op integratie sinds tijden. Ik zei zelfs dat ik niet snapte waarom jij niet méér met haar samenwerkte, maar continu de confrontatie opzocht. Jij zei: ‘Ruzie is goed. Daarmee scoor je punten in Den Haag. Nou goed, als je Mirjam niet wilt aanpakken, schrijf dan over haar baas, de minister van onderwijs, Maria van der Hoeven.’
En toen daagde het: zo ga jij met de pers om. De pers, de marionetten van de BV Ayaan. Als je je ruzies in Den Haag kracht wil geven, bel je een persvriendje, zegt ‘kraak ff die en die af’ en een rel is geboren. En de pers, altijd blij om de kolommen te vullen en gebeld te worden door mevrouw Hirsi Ali – Magan heet je toch eigenlijk Ayaan?- tikt het braaf op. Maar ja, waarom zou ik in godsnaam doen wat jij mij dicteert, en zeker als ik het totaal niet met je eens ben? Jouw verbazing grensde aan woede.
Tijdens die lunch liet je je ware aard zien. Jouw minachting voor iedereen die een andere mening is toegedaan dan de jouwe is net zo groot als de minachting van orthodoxe moslims voor andersdenkenden. Dat hebben die korandocenten van je in midden Afrika er goed ingeramd. Jij staat helemaal niet open voor discussie. Sterker nog: wanneer heb jij voor het laatst gediscussieerd? Jij praat alleen maar, maar een discussie is er niet bij. Misschien laat mijn geheugen mij in de steek, maar ik kan mij uit het afgelopen half jaar geen tv -programma herinneren waar jij met iemand anders in gesprek was. Op moslimkinderen en islamitische vrouwen na, voor een NOVA camera. Dat ging je trouwens erg slecht af. ERG slecht. Ik kan mij verder geen debatzaal in het land herinneren, waar jij met het publiek en het panel in gesprek ging. Nee, Ayaan, jij luistert naar niemand en hoort het liefst je eigen stem. Vandaar ook natuurlijk ‘To hell with the VVD’.
Ik heb oprecht bewondering voor hoe je het doet. De media zijn jouw lakeien, zij hebben weinig moeite om gehoor te geven aan de geboden van Ayaan. Jouw geboden leveren mooie plaatjes op, en quotes die voorpagina’s sieren. Als ze ook tegen jou zouden zeggen, zoals ze tegen mij doen, dat jij totaal bezeten bent, en zeker niet altijd goed bij je hoofd, omdat het oorlog is in je hoofd, zou jij ze in de ban doen en zouden de voorpagina’s de volgende keer leeg blijven.
In NRC waarin Submission besproken werd, viel mij een zin op – waarschijnlijk viel die alleen mij op. Het was een uitspraak van Theo van Gogh. De strekking was als volgt (ik heb de NRC niet bij de hand voor het letterlijke citaat): ‘HO even Ayaan, er zijn nu twee kapiteins op het schip, en zo werkt het niet. Op de set ben IK de baas.’
In Theo’s uitspraak doemde de ware Ayaan weer op. Ayaan weet het beter, overal en altijd. Maar ja, nu mocht Theo natuurlijk de baas zijn, want hij had de moed om dit filmpje te draaien. En schoot ook maar meteen 18 duizend euro voor.
Ayaan, het is jou om een ding te doen: jouzelf. Was het je maar om Nederland te doen Ayaan. Je bent een nomade, Ayaan, na Somalië, SaoediArabië, Kenia en Duitsland, is Nederland slechts een te passeren station. Het is jou nooit om Nederland te doen geweest. Je zei het zelf in Zomergasten: ‘ik wil de vrouwen in SaoediArabië en Iran emanciperen.’ Juist, Ayaan goes international.
Right. Er is meer moslimfundamentalisme dan ooit in Nederland. Jongeren spreken slechter Nederlands dan hun ouders. Gescheiden zwemmen wordt nog steeds goedgekeurd door onze regenten. Eerwraak is nog aan de orde van de dag. Importhuwelijken komen nog altijd voor. Zwarte scholen domineren het beeld in de grote steden. De werkloosheid onder allochtone jongeren is immens. M/V ongelijkheid wordt gepredikt in de moskeeen. Hoe lang moet ik nog doorgaan?
Dit is de situatie in Nederland en jij, Nederlands kamerlid voor de VVD (To hell with the VVD), agendeert misschien deze punten, maar maakt je druk over vrouwen in SaoediArabië en Iran. Je moet je schamen. Heb het lef en verhuis naar die landen. Kun je daar je missie afmaken. Heb het lef en schreeuw het uit: TO HELL WITH THE VVD.

Ebru Umar

Zie propriacures.nl

Miko Flohr, 14/12/2004