Ik was wat te pessimistisch vanmorgen. Ik liep het internetcafee uit en nog geen minuut later word ik gebeld en klinkt de stem van mijn vader die me verteld dat ‘het’ gelukt is. Met andere woorden: ik ben aangenomen! Geweldig nieuws, daar kon ik de hele dag verder op doorzweven door Duitslang en dat ik nog twee treinen miste kon me niet zoveel meer schelen. Wow. Maar ook wel raar.
Miko Flohr, 23/12/2004