… en weg ben ik. Ik heb even niet gelogd de afgelopen tijd, eerst druk met leuk bezoek en daarna te veel in beslag genomen door het naderende afscheid. De hele week de hort op geweest met verschillende mensen om nog één keer een biertje te drinken (of twee, of drie). Dinsdag was er nog een boekpresentatie op het Nederlands instituut met Renate Dorrestein, erg leuk, daarna wat gedronken met de laatste twee mohikanen van de gastenverdieping. Woensdag was het de feestdag van Petrus en Paulus – heel Rome lag plat – en die heb ik aangegrepen om maar wat bij en vooruit te slapen (i.e. tot 16:00u) en ‘s avonds nog (behoorlijk) wat gedronken met een vriend uit Groningen die ook gisteren weer naar Nederland is vertrokken – nog even langs het Pantheon, nog even wijn drinken bij Giulio Passami l’olio, nog en passant even een erg leuk restaurantje (zonder naam, de straat ben ik ook vergeten) ontdekt ergens op Campo Marzio en daarna met wat flessen bier op Piazza Navona gezeten. Donderdag na een wat te korte nacht nog één dagje naar het DAI, vooral om iedereen daar nog even te zien, nog even te lunchen, een ijsje te eten – echt veel heb ik niet meer gedaan, daar was het ook veel te heet voor. ‘s Avonds werd nog spontaan een soort van afscheid voor me georganiseerd en heb ik andermaal nog een terrasje bezocht in San Lorenzo, de studentenwijk, met vier Italiaanse archeologen. Laat thuis, veel te vroeg weer op want de kamer moest natuurlijk ook nog schoon en – veel erger – er moesten nog twee dozen boeken naar het postkantoor gebracht en verstuurd (TACHTIG euro). Het was gisteren één juli en dat betekent – had ik mij natuurlijk niet gerealiseerd – lange rijen bij het postkantoor omdat iedereen daar contant zijn huur moet komen betalen. Verder alles vlekkeloos verlopen. Tot mijn grote verrassing werd ik op het station nog opgewacht en uitgezwaaid door een vriendin. Een langzaam afscheid, deze week, maar toen de trein met vijf minuten vertraging in beweging kwam was het toch nog abrupt… Vaffanculo.
Miko Flohr, 02/07/2005