Als je zo op de negende verdieping dagelijks een beetje zit te werken, ben je toch heel vatbaar voor het weer buiten. Ik heb een groot raam en als de zon schijnt, zon ik mee, als het regent, druppel ik ook. Vandaag is het grauw en grijs, een beetje mistig, maar in ieder geval mistroostig. De werkkranen bij de B-faculteiten en het nieuwe studentencomplex staan er dreigend bij, maar vanwege de bouwvak doen ze niets, auto’s rijden met licht aan, de laatste vleugel van de oude B-faculteit geeft het geheel een sovjetachtige melancholie. Vreemd genoeg blijkt het, juist vandaag, binnen behaaglijk en warm. We hebben hier een enthousiaste airconditioning die bij het eerste straaltje zon de temperatuur doet zakken naar een graadje of twaalf, maar als het bewolkt is doet ie het naar behoren. Verder nip ik zo nu en dan aan lekker verse rooibosthee – ik ben dankbaar voor de ingeving dat het misschien goed zou zijn een waterkokertje aan te schaffen in plaats van steeds naar de koffieautomaat te hobbelen, doch minder dankbaar voor het idee dat het dan ook de goedkoopste moest zijn, want je moet steeds de stekker eruit trekken voor je wat wilt – en werk wat aan een artikel dat maar steeds niet echt af wil komen – het zou zomaar een latertje kunnen worden vandaag, ook al omdat ik er pas om half tien was, in plaats van de geplande 8:00u (… en slaapdronken drukte de jonge onderzoeker per abuis zijn wekker uit …). Werken zal ik, voor de kost…
Miko Flohr, 12/08/2005