Parkietjes zijn zeer geschikt om in gevangenschap te houden, maar ze zijn er niet voor gemaakt. Omdat ze andere dingen doen dan moeder natuur van ze verwacht, gebeuren er soms rare dingen. Zo blijven de nageltjes consequent doorgroeien waardoor ze, in gevallen van tijdelijke invrijheidsstelling, de neiging hebben te pas en te onpas overal aan te blijven haken (denkt u aan gordijnen, hoogpolige tapijten, banken, truien, de spijlen van de kooi; denkt u ook aan het paniekerige gespartel waarmee e.e.a. gepaard gaat). Om dergelijke traumatiserende situaties te vermijden dienen de nagels van de parkiet op gezette tijden geknipt.
Zo ook bij de mij zeer bekende parkietsels Mister F. en Lady R., vast achtergrondgeluid in het huis van een goede vriendin (lees meer over hen op deze weblog). Vooral Lady R. was er behoorlijk aan toe en had feitelijk besloten gezien de toestand van haar nageltjes maar gewoon binnen te blijven.
Maar afgelopen zaterdag was het dan zover. De parkieten in de auto geladen en naar de dierenwinkel gereden, alwaar een medewerker, bijgenaamd De Slager van de Jacobslaan, hen van hun overbodige lichaamsdelen heeft verlost. Dat was overigens nog best een heel karwei – de bijtgrage Lady R trachtte een linkerhand te veranderen in een vergiet en de niet minder verbeten Mister F. wurmde zich bijkans achterstevoren uit de vuist van De Grote Engerd. Nadien gingen beide parkieten in Protest en wensten door niets of niemand nog benaderd te worden. Zelfs de drie blauwe soortgenoten voorin de dierenwinkel wisten maar matig enthousiasme op te wekken. Meneer en mevrouw hebben laten weten dat ze de gang van zaken betreuren en wensen de volgende keer tijdig te worden geïnformeerd aangaande nagelzaken.
Miko Flohr, 22/08/2005