Regenbuitjes

Naar het schijnt is ook in Italië de herfst nu echt ingevallen. Het vliegveld van Ancona is vandaag niet opengegaan omdat door mist het zicht afgenomen was tot nul (!) meter. In Apulië spoelde het water een complete familie weg (Vader, zoon en dochter levenloos teruggevonden, moeder en andere zoon spoorloos, twee anderen ontsnapt): een droogstaand dal was van de ene op de andere dag veranderd in een kolkende rivier en had de brug van de weg waarop de Opel Zafira reed ongemerkt een stuk zeewaarts opgeschoven, waarop de familie Lofebaro nietsvermoedend het kolkende niets in reed.

Even verderop strandde in alle vroegte een Eurostar op weg van Taranto naar Milaan bij het plaatsje Sannicandro bij Bari nadat een andere plots ontstane watermassa de vrijheid had genomen de wat krappe doorgang in de spoordijk ietwat te verruimen. Op de foto de achterste wagon van de trein: door de hoge snelheid van de Eurostar schoot de trein door over de verdwenen brug. Uiteraard ontspoorde de trein, maar als door een wonder is geen van de wagons omgekieperd. Daardoor hoefde ‘slechts’ een tweetal zwaargewonden afgevoerd te worden – er zaten ook maar zestig mensen in de trein. Volgens de prognoses van Trenitalia zal het herstel van de spoorlijn niet langer duren dan ‘qualche giorno’ (‘een paar dagen’, uit ervaring weet ik dat dat Italiaans is voor ‘minstens een week’). Frappant: het boemeltje Taranto – Bari was luttele minuten eerder fluitend de lokatie gepasseerd over een zeer stabiele spoordijk. Het kan verkeren.

Miko Flohr, 23/10/2005