Consensus in de polder

We vinden, in Nederland, dat je met je poten af moet blijven van wat een ander toe behoort. We vinden in Nederland dat je eerlijk tegen elkaar moet zijn en dat je elkaar de waarheid moet kunnen zeggen. We vinden in Nederland allemaal dat er geen enkele reden is waarom men een ander mag slaan, schoppen, of verwonden. We vinden in Nederland dat iedereen in vrijheid keuzes moet kunnen maken over zijn leven, uiterlijk en identiteit. We vinden in Nederland dat men moet kunnen bidden tot iedere god die men wil, als men dat nodig acht, en zo niet, dan niet. We vinden in Nederland dat je iets moet doen voor de kost, en dat hard werken beloond mag worden. We vinden in Nederland dat als je het zelf echt niet red, je niet dood hoeft te gaan van de honger, en dat je recht hebt op de zorg die je nodig hebt.

Met z’n allen hebben we een tyfushekel aan zinloos geweld. Met z’n allen hebben we de schurft aan machtsmisbruik en corruptie. Met z’n allen vinden we het belangrijk schone, frisse lucht in te ademen. Met z’n allen vinden we dat huidskleur niet zou moeten tellen. Niemand wil dat onze samenleving totaal ontwricht wordt door grote stromen vreemdelingen. Niemand wil dat het halve land uren in de file staat, iedere dag, op dezelfde plek, om dezelfde reden. Niemand wil dat alles dat groen is volgeplempt wordt met beton dat niemand vervolgens gebruikt. En nee, Jan Roos, niemand – NIEMAND – viert feest als een waarheidsfascist achtenzestig jongeren doodschiet omdat hij denkt dat de wereld daar beter van wordt.

Al met al zijn we het in Nederland over best wel veel dingen best wel eens. Sommigen willen iets meer beton. Anderen iets minder. Sommigen vinden sommige stakkers luilakken, anderen vinden sommige luilakken stakkers. Sommigen vinden dat je alles mag zeggen, mits je ieders veiligheid in acht neemt, anderen vinden dat je alles mag zeggen tenzij je oproept tot geweld. Sommigen zijn een beetje bang voor de totalitaire macht van de staat, anderen zijn een beetje bang voor de totalitaire macht van de markt. Sommigen vinden dit iets belangrijker. Anderen dat. Sommigen noemen zich liever links. Anderen noemen zich liever rechts. Veel van die verschillen zijn best wel marginaal en goed op te lossen, en vrijwel iedereen vindt zichzelf redelijk en genuanceerd.

Dus wat is dan die polarisatie waar iedereen het steeds maar over heeft, behalve een wedstrijdje oververhit verplassen in wederzijds diskwalificerende toetsenbordretoriek?

Miko Flohr, 27/07/2011