Ik heb er zware tabak van, van die hele discussie, en vooral van het frame dat eenieder die vraagtekens stelt bij de zwartepiettraditie dat doet uit politieke correctheid, of uit angst om te kwetsen. Luisteren naar, en begrip tonen voor, de oprechte gevoelens van anderen heeft niets met politieke correctheid te maken of met angst om te kwetsen, maar alles met menselijkheid, en met oog hebben voor je medemens.
ZEKER als het gaat om zoiets pietluttigs als Zwarte Piet – het moet een kinderfeest zijn, en een feest voor iedereen in dit land. We hebben hier niet te maken met een Islamdebat waarbij het soms echt keihard moet gaan om de grenzen van de vrijheid van meningsuiting, maar om een kinderfeestje. Sinterklaas is geen zaak van leven of dood, en van een door halsstarrige nationaalextremisten kapotgepolitiseerde cultuuroorlog, maar van een beetje inschikken en inleven, desnoods een beetje aanpassen, zodat het voor iedereen gezellig is. Dus niet, zoals bovenstaand plaatje, dat op de interwebs circuleert doet, even voor anderen bepalen wat al dan niet belangrijk is, en een valse tegenstelling creëren tussen ‘ons’ (echte) Nederlanders en ‘hun’ (minder echte) Nederlanders.
Ik snap oprecht niet dat mensen niet willen of kunnen zien dat het voor Nederlanders van creoolse komaf (en dus met een soms door die mensen vrij acuut ervaren slavernijverleden) confronterend kan zijn dat die grappig-dommige helpers van de Grote Blanke Goedheiligman met de Grote Witte Baard een pikzwarte huid hebben, dikke rode lippen, en kroeshaar, van wie we in de boeken kunnen lezen dat ze in de 19e eeuw doelbewust gemodelleerd zijn op negerslaven.
De verbijsterende agressie en het soms openlijke racisme waarmee momenteel de mensen die vraagtekens bij de zwartepiettraditie zetten dezer dagen tegemoet worden getreden in de publieke ruimte komt daar nog bij, en laat zien dat er niet alleen een nogal gevoelige snaar is geraakt, maar dat er her en der in onze samenleving nog behoorlijk wat plekken zijn waar wit superioriteitsdenken nog springlevend is.
Dat is voor mij meer dan voldoende reden om ieder initiatief dat leidt tot een verbreding en verkleuring van de traditie van harte te steunen. Hoog tijd voor blauwe smurfpiet, groene graspiet, en rooie rozenpiet. En gele kanariepiet, uiteraard.
Miko Flohr, 11/10/2013