Over het algemeen weerhoud ik mij van al te veel privaat geneuzel op deze site, maar vandaag maak ik even een uitzondering. Ik heb al een tijdje wat strubbelingen met iemand die een half jaar geleden na een klein akkefietje (of, beter, misverstand) besloot me te gaan ontlopen. Dat was jammer, want ik stelde dat contact altijd erg op prijs en ik begreep niet goed waarom een zo drastische maatregel nodig was. Maar goed, ieder zijn vrijheid, je doet er weinig aan en meestal waait het wel weer over. Dat gebeurde niet. Afgelopen week is het een beetje uit de hand gelopen – ik had eigenlijk wel genoeg van het gedoe en wilde weleens weten wat er nou zo mis was. Maar, zoals dat kan gebeuren bij twee heetgebakerde personen, ontaardde het geheel in een nogal felle aanvaring, waarbij gesmeten werd met termen als ‘lastig vallen’, ‘met rust laten’, ‘belachelijk gedragen’ en ‘niet zo panisch doen’. U ziet, ik ben geen haar beter dan de rest van deze opgefokte wereld.

Er werd ook iets geroepen over ‘niet het recht hebben om’ en dat is precies hetgene dat me al een half uur bezig houdt en waarom ik nu mijn eigen taboe doorbreek. Wat is ‘recht’ in dit soort situaties? Heeft iemand het recht mij zomaar opeens totaal te negeren? Het is niet sympathiek, maar ja, natuurlijk zijn we vrij om dat te doen. Heb ik vervolgens het recht om dat niet te begrijpen en daar vragen over te stellen? Ja, lijkt mij althans. En die ander is dan natuurlijk weer volkomen vrij om net zo veel of weinig informatie te geven als wenselijk wordt geacht. Maar ben ik dan gehouden om braaf alles dat gezegd wordt voor zoete koek aan te nemen ende gedwee te accepteren? Met andere woorden: heeft iemand het recht mij, als ik tegengas geef of doorvraag, het recht te ontzeggen dat te doen? Je kan van mening zijn dat iemand dat recht heeft. Het staat nergens geschreven dat dat niet mag en als iemand met rust gelaten wenst te worden, dan moet je dat natuurlijk doen (en dat gaat in dit geval ook zeker gebeuren). Aan de andere kant: het gaat toch best ver om iemand dan maar meteen buiten het rechtmatige te plaatsen, niet? Ik geloof niet dat wij het recht hebben anderen rechten te ontzeggen. Daar hebben we de overheid voor. Maar goed, misschien is het ook eigenlijk meer een onderwerp voor juristen en moest ik gewoon even mijn ei kwijt.

Miko Flohr, 06/01/2006

FightThisGeneration is ermee gestopt. Zomaar ineens en zonder aankondiging vooraf. Een korte alinea aan het eind van het laatste logje en dat is het dan:

Zo, en nu is het wel weer genoeg geweest. Zwammen in de kroeg is, ofschoon duurder, toch net iets leuker en bovendien is het gunstig dat het aldaar geuite gezwam betrekkelijk snel vervliegt. En sowieso is het na driekwart jaar wel weer eens mooi geweest. De vorige keer dat ik driekwart jaar zwamde, was het resultaat een scriptie (qua inhoud nauwelijks verheffender dan wat hier zoal te lezen is geweest, maar het klinkt net effe wat beter, een afstudeerscriptie vs een weblog).

En in plaats van dat we de ruimte krijgen publiekelijk onze spijt te betuigen kunnen we ook meteen niet meer reageren. Ik protesteer. Ik protesteer.

Voor diegenen die een afscheids- cq rouwbezoek aan de overleden weblog willen brengen, klik hier.

Miko Flohr, 05/01/2006

Indrukwekkende slideshow van ‘what was left’

In september, the photographer Robert Polidori travelled to New Orleans to record the destruction from Hurricane Katrina …

Zie het hier

Miko Flohr,

Buon anno a tutti, pace nel mondo e che l’Olanda vinca i mondiali di calcio battando l’Italia nella finale dopo rigori (e che io, essendo a questo momento nel mezza zona napoletana, riesca a sopravivere)!

Miko Flohr,

Miko Flohr,

Miko Flohr,

De nachten waren lang, de ochtenden kort. Het feest was goed, de kater flink. Klik hier voor de eerste plaatjes. Nee, veel van de stad heb ik niet gezien, en ja, dat wat ik heb gezien was erg mooi en zal later nog wel een keer volgen.

Miko Flohr, 04/01/2006

En al nippend aan mijn AH oplos-espresso zit ik hier te peinzen over een nog te schrijven artikel dat al helemaal in mijn hoofd zit maar zich daar zeer thuis voelt en dan denk ik: O DAI, waar zijt gij met uw inspiratie van gewapend beton, o Erasmus, wat zijn uw dagen lang en ledig en wat weet u mijn gedachten feilloos te absorberen…

Miko Flohr,

Cari amici digitali / Beste internetvrinden,

BUON NATALE PER TUTTI!!!
VROLIJK KERSTFEEST ALLEMAAL!

Detto questo, devo confessare che per me, visto che, non andrò alla chiesa, che, per fortuna, non ci sarà questa cena assurdamente grande e lunga, e che, anche questo per fortuna, non ho una famiglia che prende questa cosa troppo al serio, sono soprattutto due giorni buonissimi a casa nostra, l’unico momento dell’anno che ci siamo tutti e non abbiamo niente da fare….

Dit gezegd hebbend, als je zoals ik niet naar de kerk gaat, als het diner niet zo ontzettend wanstaltig en absurd uitgebreid zal zijn als bij zovelen en als je gelukkig, zoals ik geen familie hebt die het allemaal vreselijk serieus neemt, zijn het gewoon twee dagen thuis waarop iedereen er is en niemand wat te doen heeft.

Speriamo che non vedremo, come negli anni scorsi, delle attività sismiche assurde come quel terremoto di due anni fa e lo tsunami dell’altro anno.

Laten we hopen dat ons dit jaar absurd seismisch geweld bespaard blijft…

Miko Flohr, 23/12/2005

Ik heb lang gezocht en ik denk dat dit de lelijkste kerstwens is die ik op Google kan vinden. Maar ik sta open voor suggesties…

Miko Flohr,