Nu hebben ook Filippo Simeoni en Willie Vloet gereageerd op de affaire Armstrong. Als hij het echt gedaan heeft, wat een hufter…

De Italiaanse wielrenner Filippo Simeoni is niet verrast door het nieuws dat vandaag uitlekte over Lance Armstrong. “Dit is het bewijs dat ik altijd de waarheid heb verteld. Ik heb in deze zaak mijn verantwoordelijkheid genomen”, vertelt Simeoni, die op voet van oorlog leeft met de zevenvoudige Tourwinnaar. Simeoni getuigde in 2003 op het proces tegen sportdokter Michele Ferrari, vriend en raadgever van Armstrong. Ferrari werd in oktober 2004 veroordeeld tot een gevangenisstraf van één jaar met uitstel omdat hij verboden producten zou hebben verdeeld. De naam van Armstrong viel verschillende keren in het onderzoek. Armstrong was niet opgezet met de getuigenis van Simeoni en noemde hem een “leugenaar”. De spanning tussen de twee escaleerde in de Tour 2004, toen Armstrong in de achttiende rit een ontsnapping counterde van een groepje waarvan Simeoni deel uitmaakte. Simeoni moest zich uit het groepje laten wegzakken, zodat de vlucht kon standhouden. De Italiaan verklaarde later dat Armstrong hem grove beledigingen naar het hoofd had geslingerd. Dat ontkende een kwade Armstrong, die daarop besloot klacht neer te leggen tegen Simeoni wegens smaad.

“Dit verrast me niet”, is de reactie van Willy Voet, de voormalige verzorger van de Festina-ploeg. “Wat ik altijd gezegd heb, is dat Armstrong aanvankelijk geen klimmer was. Hij is klimmer geworden, maar dat leer je niet.” De Belgische verzorger werd tijdens de Ronde van Frankrijk 1998 aangehouden aan de Frans-Belgische grens, wat de start was van de beruchte Festina-affaire. “Ik heb nooit gewerkt met Armstrong, dus ik kan niet zeggen dat hij zich dopeert. Maar hij moet ons wel eens vertellen hoe hij het doet om de Alpe d’Huez te beklimmen aan 25 km/u. Op mij heeft hij nooit indruk gemaakt. Ik heb hem gekend voor zijn ziekte (teelbalkanker), en ik heb hem gekend erna. Dat was een andere persoon.”

Het Laatste Nieuws

Miko Flohr, 23/08/2005

Toen het vanmorgen alleen nog maar op nu.nl stond vond ik het niet meer dan een gerucht, maar als Jean-Marie Leblanc het blijkbaar zo serieus opneemt, raak ik toch verontrust: heeft hij het echt gedaan?

‘Ik moet voorzichtig blijven, maar dit is verkeerd en ik voel van binnen diepe teleurstelling zoals zoveel sportliefhebbers dat zullen voelen’, reageerde Leblanc. ‘Dit is het resultaat van een onderzoek, een goed onderzoek blijkbaar, maar het is niet de rol van de organisatie van de Tour om op grond van dit onderzoek iets te doen.’ Hein Verbruggen, voorzitter van de internationale wielrenunie UCI, reageerde terughoudend. ‘We moeten afwachten of dit waar is. Alleen dan kunnen we bepalen of er legale actie genomen moeten worden en of dit weer een nieuwe tegenslag voor het wielrennen is’, zei de Nederlandse preses. ‘Ik moet zeggen dat dit geen prettig bericht is, maar op dit moment is dit alleen een zaak tussen Armstrong en Frankrijk.’ De bevindingen van het lab zijn volgens L’Equipe gestuurd naar de Franse minister van Sport. ‘Mensen die de boel in de maling nemen staan overal in de wereld onder constante druk’, reageerde minister Jean-François Lamour. ‘Degenen die de zaak bedriegen zijn niet veilig. Het is triest maar dit is wel een grote stap vooruit in de strijd tegen doping.’

Zie Volkskrant.nl en nu.nl.

Armstrong heeft zelf natuurlijk ook al gereageerd:

“Yet again, a European newspaper has reported that I have tested positive for performance enhancing drugs. Tomorrow’s L’Equipe, a French sports daily, is reporting that my 1999 samples were positive. Unfortunately, the witch hunt continues and tomorrow’s article is nothing short of tabloid journalism. The paper even admits in its own article that the science in question here is faulty and that I have no way to defend myself. They state: “There will therefore be no counter-exam nor regulatory prosecutions, in a strict sense, since defendant’s rights cannot be respected.” I will simply restate what I have said many times: I have never taken performance enhancing drugs.”

thepaceline.com

Miko Flohr,

‘Gewoon’ een depressieve Duitse homo die goed een gek na kan doen dus…

The mysterious so-called Piano Man has been discharged from the care of a NHS Trust after being exposed as a fake, according to reports. Following a “marked improvement” in his condition, the unidentified man is no longer being treated, a spokesman for the West Kent NHS and Social Care Trust said.
Social workers have spent tens of thousands of pounds over months trying to help the man, who had been silent since he was found wandering aimlessly near a beach on the Isle of Sheppey in April wearing a dripping wet suit and tie.
He was dubbed the Piano Man by the media after the Trust said he “played classical music beautifully for four hours” to carers.
But today a newspaper reported that the man finally broke his silence last week, revealing to staff that he was a gay German who had made his way to the UK on the Eurostar after losing his job in Paris.
It is claimed that he was trying to commit suicide when police picked him up on the Kent beach in April.
Reports said the man used to work with mentally-ill patients and is thought to have copied some of their characteristics to fool doctors into believing he had a strange illness.
It is also claimed that he could only actually tap one key repeatedly on the piano, rather than recite pieces of classical music.
Various lines of inquiry were thrown up, including suggestions that he was a musician from the Czech Republic and a student living in Norway, but most were proved to be false.

Daily Mail.

Miko Flohr, 22/08/2005

Paniek vanmiddag in Rome en op de stranden in de buurt. Aardbeving van 4,4 op de schaal van Richter (epicentrum bij Anzio onder de zee). Uiteraard sloeg natuurlijk meteen de angst voor een tsunami toe – de autoriteiten hebben inmiddels een bericht uitgegeven waarin staat dat men daar (natuurlijk, gezien de zwaarte van de beving) niet bang voor hoeft te zijn. In Ardea is een man van een trap gevallen door de beving en erin gebleven. In Rome stonden gebouwen te trillen dat het een lieve lust was. Tot dusver geen meldingen van neergestorte fresco’s of andere kunstschatten, hoewel de crucifix op het secretariaat van Campidoglio (parlement) van zijn plaats schijnt te zijn geschoven en de bureaus stonden te trillen. Voor wie er meer over wil lezen: la Repubblica (Italiaans).

Miko Flohr,

‘Blinking Lights and Other Revelations’ is zonder meer een van de fijnste dingen die me dit jaar ter ore is gekomen. Het is niet iets voor aanhangers van de vrolijkhijdsmafia. Frontman E is zo depressief als een goudvis in een kommetje, maar hij doet er leuke dingen mee. Misschien zijn de nummers een beetje inwisselbaar, maar het geluid is van een warme subtiliteit en originaliteit die ik niet vaak eerder heb gehoord en het duurt liefst drieendertig nummers en negentig minuten. Ik was meteen verkocht en ben niet de enige:

“This confirms him among America’s greats”
4 stars – Uncut
“This is Mark Oliver Everett’s masterpiece”
The Mirror

“Life-affirming and career-defining”
The Sun

“Like glimpsing sunlight through storm clouds… Repeated listening reveals the total absence of filler tracks. This is without doubt E’s masterpiece.”
Rip N Burn

“Many thought Electro-shock Blues was a masterpiece… E surpasses it with Blinking Lights and Other Revelations.”
Word

“A record of real, despondent beauty”
– NME

Twee oktober staan ze / staat hij hier in Nijmegen in de schouwburg. Ik zal erbij zijn en ik zal het allemaal als een warme, verfrissende regenbui over me heen laten komen.

Miko Flohr,

Armstrong verslagen door protocol?

De Amerikaanse president George Bush en zevenvoudig winnaar van de Tour de France, Lance Armstrong, zijn zaterdag uit fietsen geweest. Ze maakten een tocht op mountainbikes op de ranch van Bush in Crawford, Texas, in een verzengende hitte. De mannen, die beiden zijn geboren en getogen in Texas, legden 27 kilometer af in circa twee uur tijd, bij een temperatuur van 38 graden Celsius. … Volgens Amerikaanse sportjournalisten die eerder met Bush meereden is het verboden om de president voorbij te rijden. De woordvoerder van Bush maakte zaterdag niet echt duidelijk of ook Amrstrong zich aan die regel heeft gehouden. Bush en Armstrong hadden elkaar al een paar keer eerder ontmoet en kunnen naar verluidt goed met mekaar opschieten. De 59-jarige Bush ontwikkelde een echte passie voor het fietsen sinds artsen hem adviseerden om te stoppen met joggen om zijn knieën te sparen.

Miko Flohr,

Parkietjes zijn zeer geschikt om in gevangenschap te houden, maar ze zijn er niet voor gemaakt. Omdat ze andere dingen doen dan moeder natuur van ze verwacht, gebeuren er soms rare dingen. Zo blijven de nageltjes consequent doorgroeien waardoor ze, in gevallen van tijdelijke invrijheidsstelling, de neiging hebben te pas en te onpas overal aan te blijven haken (denkt u aan gordijnen, hoogpolige tapijten, banken, truien, de spijlen van de kooi; denkt u ook aan het paniekerige gespartel waarmee e.e.a. gepaard gaat). Om dergelijke traumatiserende situaties te vermijden dienen de nagels van de parkiet op gezette tijden geknipt.

Zo ook bij de mij zeer bekende parkietsels Mister F. en Lady R., vast achtergrondgeluid in het huis van een goede vriendin (lees meer over hen op deze weblog). Vooral Lady R. was er behoorlijk aan toe en had feitelijk besloten gezien de toestand van haar nageltjes maar gewoon binnen te blijven.

Maar afgelopen zaterdag was het dan zover. De parkieten in de auto geladen en naar de dierenwinkel gereden, alwaar een medewerker, bijgenaamd De Slager van de Jacobslaan, hen van hun overbodige lichaamsdelen heeft verlost. Dat was overigens nog best een heel karwei – de bijtgrage Lady R trachtte een linkerhand te veranderen in een vergiet en de niet minder verbeten Mister F. wurmde zich bijkans achterstevoren uit de vuist van De Grote Engerd. Nadien gingen beide parkieten in Protest en wensten door niets of niemand nog benaderd te worden. Zelfs de drie blauwe soortgenoten voorin de dierenwinkel wisten maar matig enthousiasme op te wekken. Meneer en mevrouw hebben laten weten dat ze de gang van zaken betreuren en wensen de volgende keer tijdig te worden geïnformeerd aangaande nagelzaken.

Miko Flohr,

Een avondje fotosjoppen en een halve megabyte schijfruimte verder is het mij een waar genoegen om u door te verwijzen naar mijn fotopagina, waar vanaf heden negentien foto’s te bewonderen zijn van mijn Amerikareis – deze keer van de busreis van Washington via Dallas naar Los Angeles. Het was een erg mooie reis – en ik verbaas mij, erop terugkijkend, hogelijk dat een land met een dergelijke poetische leegheid haar onbeholpen Europeaanse veroveraars niet verder heeft weten te beschaven.

Miko Flohr, 20/08/2005

Het is niet dat ik het diegenen die nog vakantie hebben niet gun, maar ik zit me al de hele dag te verbijten. Wat een rotweer om te werken. Vanuit met mijn werkkamer kijk ik al de hele dag uit over een stralend blauwe hemel en zie de bouwkranen nog stil staan. En dan is er ook nog onder mijn collega’s één persoon die gedurende onze koffiepauzes om een of andere reden per se binnen wil zitten, dus afgezien van een klein ommetje na de lunch ben ik sinds vanmorgen niet buiten geweest (het is ook zo sneu om alléén koffie te gaan drinken omdat je zo nodig naar buiten wil). Dat gaat zometeen veranderen, want er was een plan om nog even de werkdag af te sluiten met een blondschuimende jongen op het terras van het cultuurcafé, dat sinds deze week ‘s middags weer open is. Vanaf volgende week is de campus weer het terrein van de introductieklanten, dus dan is er voor ons niet veel plaats.

Ondanks het verbijten had ik overigens zowaar een productieve dag vandaag. Dat mocht wel weer eens, want de laatste dagen schoot het niet erg op. Er is nog steeds dat artikel… Maar goed. Nu eerst tijd voor belangrijker dingen. Morgen weer verder.

Miko Flohr, 18/08/2005

Voor de autorijders onder ons. Klik hier en verbijt uzelf…

Miko Flohr, 17/08/2005