Wisten jullie dat er al de hele zomer een moeder van een in Irak gesneuvelde soldaat kampeert naast de Ranch van Bush in Texas? Het is zeer hot in de Amerikaanse media, zo las ik op Sargasso. ‘Peace Mom’ zou namelijk zijn geïndoctrineerd door Michael Moore en extreem links. Bovendien, schande o schande, zou haar man van haar willen scheiden (dat bewijst natuurlijk dat ze gestoord is). De buurman van Dubyah heette de ongenode gast welkom door met zijn jachtgeweer in de lucht te schieten en een paar dagen geleden heeft een Texaan van gemiddeld IQ de witte kruisjes en amerikaanse vlaggen die Moedertje Vrede bij haar kampement bij wijze van monument had aangelegd met een bulldozer platgewalst. Hij is overigens wel gearresteerd. Spotprenten vond ik een aantal leuke. Klik hier voor meer. Rare jongens die Amerikanen.

Miko Flohr, 17/08/2005

Dat was mooi. Minister Bot heeft danwel niet woordelijk sorry gezegd maar wel op niet mis te verstane wijze spijt betuigd voor het leed dat de Indonesische bevolking in de jaren 1945-1949 door het Nederlandse ingrijpen is aangedaan. Goed ook dat er zoveel aandacht voor is. Bij Twee Vandaag zag ik twee zeer geëmotioneerde Javaanse Oudjes in vlekkenloos, Donneresk Nederlands (correct gebruik van ‘hun’ bijvoorbeeld) uitleggen wat het allemaal voor hen betekend had toentertijd en nu. Hun ouders werden gediscrimineerd door de kolonisten: ze verdienden indertijd voor hetzelfde werk maar 70% van wat een blanke verdiende.

En nogmaals vraag ik mij af, ik zal morgen eens op onderzoek uitgaan, is er eigenlijk aan een Nederlandse universiteit een leerstoel voor ons koloniaal verleden? Er is wel een compleet instituut voor de Gouden Eeuw in Amsterdam, dat wordt met veel bombarie gepresenteerd op de site van de UvA. Het is natuurlijk ook een belangrijk deel van onze Nederlandse geschiedenis, natuurlijk, laten we dat vooral niet ontkennen.

Miko Flohr, 16/08/2005

Deze valt onder de noemer “zie je nou wel dat de Grieken en de Romeinen het allemaal allang doorhadden?” Natuuuuuuuurlijk kende ik de beide citaten allang :D. Leuk dat iemand ze weereens hergebruikt.

The more numerous the laws, the more corrupt the government.” en “They plunder, they slaughter, and they steal: this they falsely name Empire, and where they make a wasteland, they call it peace.” En nu 3x raden waar dit over gaat…. Nee, het is niet Amerika, Irak of de situatie met de Palestijnen. Het is de geschiedschrijver Tacitus die het over het Romeinse rijk heeft. Toch leuk dat we niets leren van de geschiedenis.

GeenCommentaar.nl

Miko Flohr,

Ik vond laatst al dat de OOR er zo armoedig uit zag, maar nou snap ik het:

De nieuwe eigenaar van muziekbladen Oor, Aloha en Jazz, de Argo Media Groep (AMG) kan of wil opnieuw haar freelancers niet uitbetalen. Dat blijkt uit persoonlijke mails van de Oor-redactie aan enkele freelancers, die in het bezit zijn van 3VOOR12. Daarin zegt de hoofdredactie dat het geen idee heeft of er nog betaald zal worden en krijgen die freelancers de keuze om ook zonder betalingsbelofte nog te schrijven voor het blad. Werken voor Oor is daarmee impliciet vrijwilligerswerk voor die freelancers. Hoofdredacteur Erik van den Berg wil desgevraagd niet meer loslaten dan de bevestiging dat de betalingsproblemen bij alle muziekbladen nog steeds niet opgelost zijn. “Ik ga niet ontkennen dat er een achterstand is en ik ga ook niet zeggen dat ik een oplossing heb. Ook wij wachten af wat de directie te melden heeft. Meer kan ik er niet over zeggen.”

Lees verder op 3voor12

Miko Flohr,

Zoiets kan natuurlijk weer alleen in Engeland:

Jermaine Jenas ontloopt een schorsing. De middenvelder van Newcaste United moest zondag met rood van het veld in de wedstrijd tegen Arsenal, maar scheidsrechter Steve Bennett heeft de voetbalbond (FA) gevraagd zijn beslissing ongedaan te maken. Een opmerkelijke actie van de arbiter. De consternatie was groot toen de scheidsrechter in de 32ste minuut de rode kaart trok vanwege een onbesuisd harde tackle van Jenas op de enkels van Gilberto Silva. De rode kaart was niet eens zo vreemd, maar daar leken de spelers en coaches op Highbury het niet mee eens. Arsenal-aanvoerder Thierry Henry leek zich zelfs te verontschuldigen bij Newcastle-coach Graeme Souness. Bennett bleek achteraf niet blij met zijn beslissing. Na het zien van de televisiebeelden diende hij bij de FA een verzoek in de rode kaart om te zetten in een gele. Tevens bood hij zijn excuses aan bij Souness, Jenas en de overige spelers van Newcastle United. Jenas ontsnapt hierdoor aan een schorsing voor drie duels. Newcastle verloor de partij tegen Arsenal met 2-0.

www.vi.nl.

Miko Flohr,

Hij komt terug op TV. Zie nu.nl

Miko Flohr,

Zoals jullie zien heb ik de linker- en rechterzijde van de site wat aangepast. Ik heb een aantal linkjes geplaatst naar de site van Hello Brother. Die site heb ik afgelopen weekend omgebouwd, functioneert nu ook als een soort van weblog. Ik wil er wat regelmatiger wat aan doen, zodat de site wat meer bezocht wordt (dank, Marieke) dan eerst. Het is allemaal nog niet helemaal af, maar omdat de belangrijkste onderdelen functioneren, heb ik het maar vast veranderd. Je kan nu niet meer reageren op die site, dus als je wil kraken of prijzen, dan moet dat maar hier. Er staat nog steeds muziek online, maar dat is van vorig jaar, ik hoop er snel nieuwe geluiden op te plaatsen.

Miko Flohr, 15/08/2005

Er zijn van die dagen dat je heel ergens anders eindigt dan je had gedacht. Zaterdag was zo’n dag. Via MSN, SMS en meer van dat soort postmoderne communicatiemiddelen gemobiliseerd door een vriendin want er was een krakersfeest ergens in Berg en Dal. Het was tegen elven ‘s avonds toen we eindelijk vertrokken, per fiets. Niet onbelangrijk detail: het regende een klein beetje, we hadden geen adres, geen details over het feest, alleen de vage toezegging dat we het vanzelf zouden vinden als we de Berg en Dalse weg zouden volgen totaan pretpark Tivoli en daarna nog 1500 meter. Als u de omgeving niet kent: voorbij Tivoli begint de weg aan een lange afdaling richting de Duitse Grens door een bosrijke glooiende omgeving. Als u de omgeving wel kent: van al dat moois was niets te zien. We suisden in het pikkedonker met veertig kilometer per uur naar beneden, nu en dan gepasseerd of tegemoet gereden door een auto. Het stranden in de struiken werd slechts voorkomen doordat men zich tegenwoordig kan richten op de witte strepen die het fietspad scheiden van de autoweg. Een plotseling vanuit de nacht opduikende wandelaar werd ternauwernood ontweken.

Eenmaal beneden kondigde een rij geparkeerde auto’s een spoedig einde van onze reis aan. Er was een feest, het was helemaal gratis en het was niet eens alleen voor hardcore-krakers (ook voor hardcore-liefhebbers…). Een bonnenverkoop was goed geregeld. Er was bier, wodka, wijn, fris en meer van dat soort vloeistof. Te eten was er naast veganistische linzensoep ook de spinazie-kaasflap en enorme ladingen brownies. Drie schuren waren er. Het was een boerderij. Eentje had een podium en een band met allemaal indo’s, een andere had softcore en de derde hardcore (en dito publiek). Er was een gezellig kampvuur en de sfeer was gemoedelijk. Snel ontving ik een SMS waarin ik welkom geheten werd in Duitsland, hoewel mijn gezelschap gewoon de Nederlandse provider had. Het bleek dat half Nijmegen de afdaling had gemaakt, lang niet allemaal veilig met een fiets met licht en remmen, dus het werd een feest van herkenning op herkenning. Lang bij het bandje gestaan, maar op een gegeven moment toch richting de softcore. Inmiddels was het ook gaan regenen, hetgeen leidde tot enige glijpartijen van niet eens zo heel dronken feestgenoten. Tegen vieren voelde ik (het regende nog steeds) een moddergevecht in de lucht hangen en was het aftaaien geblazen. Fiets gezocht, niet uitgegleden, de weg gevonden en de heuvel op (dat ging wat moeizamer dan ik hier beschrijf, leeft u zich vooral in). Zeiknat geregend, maar het was een prima avond. Volgend jaar gaan we weer. Belangstellenden zijn welkom.

Miko Flohr,

‘… en dan nu weer verder met Nederlands nieuws …’ sprak Gerard Arinkhof na het openingsitem op het journaal. Vandaag is het zestig jaar geleden dat Japan capituleerde en dat ook in zuidoostelijk Azië de tweede wereldoorlog voorbij was. Dat was natuurlijk dat zogenaamd niet-Nederlandse openingsitem. Tsja. Hoewel de ouders van mijn moeder in Arnhem woonden en de stad hebben moeten ontvluchten tijdens Market Garden, is het de oorlog in Azië die in mijn familie denk ik de meeste sporen heeft nagelaten. Van vaderskant woonde men indertijd in de Oost. Niet als kolonisten, noch als autochtonen maar als indo’s – er is veel Hollands, maar ook veel Indisch bloed in de familie. Oma en mijn twee oudste tantes zaten in een jappenkamp, opa was afgevoerd en belandde uiteindelijk in Japan. Het had niet veel gescheeld of hij was slachtoffer geworden van de Amerikaanse atoomaanval op 9 augustus 1945. Dat betekent dat dát deel van de Nederlandse geschiedenis – dat overigens nog steeds vooral door betrokkenen wordt onderzocht en belicht en, helaas, niet massaal door de voormalige kolonisator (het is natuurlijk ook wat minder leuk onderzoek te doen naar de minder verheven kanten van onze poldercultuur, dan toch maar weer een boek over De Gouden Eeuw) – in onze familie zeer heftig is beleefd. Als het niet bewolkt was geweest was De Bom terechtgekomen op Kokura waar – volgens mijn informatie – mijn opa op dat moment was, en was de helft van ons er überhaupt nooit geweest.

Maar vooral dat wat daarna gebeurde was natuurlijk belangrijk, want het leidde ertoe dat het gezin van mijn grootouders besloot het vaderland te verlaten en scheep te zetten naar dat koude lage land dat Nederland heet. Indonesië werd onafhankelijk en voor Blanda’s en Indo’s was er geen plaats meer. Vandaar dat ik enigszins met gespitste oren het nieuws volg dezer dagen.

De politionele acties. Het was toch een moment tijdens dat bewuste journaal dat ik mijn tenen even samenkneep. Geschiedenis bestaat uit de woorden waarmee je het verleden beschrijft. Woorden kunnen verheroïseren en accentueren. ‘De Grote Opstand’ klinkt veel heroïscher dan ‘De Tachtigjarige Oorlog’. Woorden kunnen ook verbloemen. Ik had eigenlijk gedacht dat men inmiddels een passender omschrijving had gevonden voor de Nederlandse rol in de onafhankelijkheidsstrijd van Indië. ‘Politioneel’ impliceert ‘correctief’. Het was de term van een overheid die er oprecht van overtuigd was dat Indië bij Nederland hoorde en zou blijven horen. Het is niet een term die we nu nog moeten gebruiken nu we ook de excessen kennen die door sommige Nederlandse troepen zijn aangericht, denk ik.

Miko Flohr,

Door een vreemde aanval van gebrek aan werklust heeft een frequente bezoeker van deze site die zichzelf Henri noemt heden de eer alle vijf recente reacties in handen te hebben. Henri, mijn complimenten! Wie is de volgende??? 😀

Miko Flohr, 13/08/2005