Ah, kijk: na lang wachten is daar dan eindelijk mijn tweede officiële publicatie in volledige druk. Ik ben benieuwd of ik nog een auteursexemplaar krijg. Helaas is alles wat ik daar schrijf inmiddels al wel weer een beetje genuanceerd en zijn er veel accenten verschoven. Ik vraag me af of ik het nog met goed fatsoen durf te lezen.

BAR S1391 2005: SOMA 2003 Symposium on Mediterranean Archaeology edited by Camilla Briault, Jack Green, Anthi Kaldelis and Anna Stellatou. ISBN 1841718297. £30.00. x+170 pages; illustrated throughout with figures, maps, plans, drawings and tables.
32 papers from the Symposium on Mediterranean Archaeology held at the Institute of Archaeology, London in 2003. Contents: North Syria in the sixth century AD: coast and hinterland (N. Beaudry); Intra-regional variation in long distance trading relationships on the northern Levantine coast – the key to site survival? (C. Bell); The south Italic fighting technique (M. Burns); The Necropolis of Capestrano: New Excavations and Finds (M. Capodicassa); Corn-mummies come to light (M. Centrone); The Tomb S1 of Cyrene: from the Hellenistic phase to Christian re-use (L. Cherstich); Lilith across the ages (V. Danrey); Cycles of island colonisation in the prehistoric Mediterranean (H. Dawson); Adventures in Fields of Flowers: Research on contemporary saffron cultivation and its application to the Bronze Age Aegean (J. Day); Votive niches in funerary architecture in Cyrenaica (Lybia)(E. Di Valerio et al.); Ars Fullonia. Interpreting and contextualising Roman fulling (M. Flohr); GIS Study of the Rural Sanctuaries in Abruzzo: Preliminary Report (D. Fossataro et al.); How monkeys evolved in Egyptian and Minoan art and culture (C. Greenlaw); The central place of religion in Chalcolithic society of the southern Levant (E. Kaptijn); Archaeology’s well kept secret: The managed antiquities market (M. Kersel); New images of the Erechtheion by European travellers (A. Lesk); Mani: A unique historic landscape in the periphery of Europe (K. Liwieratos); Numismatics, Hellenism, and the Enemies of Alexander Jannaeus (K. McAleese); The Hominid Dispersal into Mediterranean Europe during the Early to Middle Pleistocene: the Sabre-toothed cat connection (L. Marlow); Gendering figurines, engendering people in early Aegean prehistory (M. Mina); Naue II swords and the collapse of the Aegean Bronze Age (B. Malloy); Urban development and local identities: The case of Gerasa from the late Republican period to the mid-3rd century AD (R. Raja); Burial customs and social change in Argos from the Protogeometric to the Late Roman Period (1100 BC – 500 AD)(F. Ramondetti); Open endings at Osteria dell’Osa (Lazio). Exploring domestic aspects of funerary contexts in the Early Iron Age of Central Italy (E. van Rossenberg; A scale of identity in the Mycenaean Argolid (D. Sahlén); Expressions of ethnic and gender identities in Egypt during the Early 1st Millennium B.C.E. (H. Saleh); Altars and cult installations of Punic tradition in Western Sicily (F. Spagnoli); Sacred landscape and the construction of identity: Samnium and the Roman world (T. Stek); Investigating colonialism and post-colonialism in the archaeological museum space: The case of the Lebanon and France (L. Tahan); Ethnic identity in archaic Pompeii (E. Thiermann); Monument conservation in the Mediterranean: Issues and aspects of anastylosis (K. Vacharopoulou); The skull cult of the Ancient Near East. Problems and new approaches (A. Wossink)

(Dank voor de tip, Erik)

Miko Flohr, 12/08/2005

Gelukkig vindt het water hier in Nijmegen nog wel de weg naar de riolering. In Holland wordt het weer ouderwets pompen geblazen.

Miko Flohr,

Als je zo op de negende verdieping dagelijks een beetje zit te werken, ben je toch heel vatbaar voor het weer buiten. Ik heb een groot raam en als de zon schijnt, zon ik mee, als het regent, druppel ik ook. Vandaag is het grauw en grijs, een beetje mistig, maar in ieder geval mistroostig. De werkkranen bij de B-faculteiten en het nieuwe studentencomplex staan er dreigend bij, maar vanwege de bouwvak doen ze niets, auto’s rijden met licht aan, de laatste vleugel van de oude B-faculteit geeft het geheel een sovjetachtige melancholie. Vreemd genoeg blijkt het, juist vandaag, binnen behaaglijk en warm. We hebben hier een enthousiaste airconditioning die bij het eerste straaltje zon de temperatuur doet zakken naar een graadje of twaalf, maar als het bewolkt is doet ie het naar behoren. Verder nip ik zo nu en dan aan lekker verse rooibosthee – ik ben dankbaar voor de ingeving dat het misschien goed zou zijn een waterkokertje aan te schaffen in plaats van steeds naar de koffieautomaat te hobbelen, doch minder dankbaar voor het idee dat het dan ook de goedkoopste moest zijn, want je moet steeds de stekker eruit trekken voor je wat wilt – en werk wat aan een artikel dat maar steeds niet echt af wil komen – het zou zomaar een latertje kunnen worden vandaag, ook al omdat ik er pas om half tien was, in plaats van de geplande 8:00u (… en slaapdronken drukte de jonge onderzoeker per abuis zijn wekker uit …). Werken zal ik, voor de kost…

Miko Flohr,

Er wordt ook melding gemaakt van ondragelijke rotte-eieren-geur.

Sterrenkundigen hebben een enorme bel rond een zwart gat ontdekt. De gasbel wordt geblazen door een ‘jet’, een straalstroom, afkomstig van het zwarte gat. Volgens wetenschappers uit Nederland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, die daarover in de deze week verschenen editie van het tijdschrift Nature publiceren, betekent de ontdekking dat lang is onderschat hoeveel energie zwarte gaten weer terugpompen in het heelal. Zij slokken dus niet alleen materie op uit hun omgeving. De bel werd ontdekt in radio-astronomische waarnemingen met de Westerbork Synthese Radio Telescoop (WSRT) van Astron (Stichting Astron0misch Onderzoek Nederland). De waarnemingen richtten zich op de röntgen dubbelster Cygnus X1, waarvan bekend is dat zich daar een zwart gat bevindt. De bel is daarna eveneens aangetroffen in waarnemingen van de Engels-Nederlandse Isaac Newton Telescoop op de Canarische Eilanden. ‘We wisten al dat de zwarte gaten in het centrum van andere melkwegstelsels enorme hoeveelheden energie produceren, maar deze vondst bewijst dat iets dergelijks ook plaatsvindt bij de veel kleinere zwarte gaten in onze eigen achtertuin’, aldus E. Gallo van de Universiteit van Amsterdam. ‘Zelfs nadat een ster is gestorven en een zwart gat is geworden, blijkt deze zijn omgeving via compleet andere mechanismen van energie te kunnen voorzien.’ Volgens de sterrenkundigen heeft de jet die de bel heeft gemaakt, naar schatting meer dan 100.000 keer meer energie dan de zon. Desondanks is deze energiestroom alleen indirect zichtbaar door zijn invloed op het gas dat het zwarte gat omgeeft.

Volkskrant

Miko Flohr, 11/08/2005

Het was natuurlijk nog leuker geweest als hij zich bezig had gehouden met Semitische Archeologie:

K. W. Arafat, “Sculpture Gone to Pot,” investigates the interrelation between painting and sculpture in a wide ranging article that gradually centers on a Middle Protocorinthian aryballos (Oxford G 146) which has challenged scholars for decades. Arafat suggests that the “Athena” figure is indeed derived from a statue. Comments on Attic vase painting and sculpture would have been helped by a consideration of workshop models

Ik zie het al helemaal voor me, Arafat als spreker op een congres over Protocorinthische vaasjes…
Bryn Mawr Classical Review

Miko Flohr,

heeft het de organisatorische molens hier behaagd mij te verblijden met een heuse computer, Windows XP en Microsoft Office. Volgende horde is het nog niet correct functioneren van mijn e-mail wegens het ontbreken van een wachtwoord, maar dat wordt als het goed is binnen nu en een paar minuten opgelost. Dus, na ruim een maand, hoor ik er straks dan toch echt helemaal bij. Kan ik mooi beginnen aan mijn recensie van de recent verschenen latijnse vertaling van Dan Brown’s Angels and Demons (ik heb het idee dat de auteur niet helemaal het verschil tussen dativus en ablativus heeft begrepen)

Miko Flohr, 09/08/2005

Na vanavond ga ik het echt niet meer onder stoelen of banken steken: er is iets goed mis met mijn vak. Althans, er is een flink aantal classici op deze wereld dat echt goed de weg kwijt is. Ik checkte mijn mail en vond in mijn mailbox de gebruikelijke hoeveelheid recensies van Bryn Mawr. Meestal klik ik ze meteen weg, maar de derde had ‘J.K. Rowling’ in de aanhef staan (daar staat de auteur van het gerecenseerde boek), dus toch maar even gekeken. Ik wíst dat Harry Potter géén taboe is onder classici (dat op zich is al heel wat, meestal vindt men werk van een dergelijke populariteit toch intuïtief een abject soort volkslectuur) en ik wist óók dat er iemand zo gek was om het eerste boek uit de serie in het latijn te vertalen (Harrius Potter et lapis filosoficus) en zélfs dat er nu ook een vertaling in vierde-eeuws Attisch Grieks was geproduceerd, maar dat daar dan een recensie van verschijnt in een serieus vakblad sloeg mij met stomheid. De recensie is van een Graecus van een of andere universiteit uit ik meen Amerika, die dus, als amerikaan, in de tijd van de baas, een kritische blik heeft geworpen op de correctheid van het attische grieks van een andere amerikaan die zo gek is geweest om vrijwillig een volledig boek te vertalen in een taal waarvan we maar zeer ten dele de finesses kennen. Waar zijn we in godsnaam mee bezig??? Zoals een vriendin opmerkte met wie ik het er juist over had: “ontsla die man en geef zijn salaris aan de daklozen”. Een paar citaatjes voor de orde:

The book under review is surely one of the most important pieces of Ancient Greek prose written in many centuries. …
As for the worth of Rowling’s opus, considered on its own merits, I have little to add to the reception it has met thus far. Her characters, themes, and incidents are all borrowed from a well-established tradition; she has created a successful pastiche which has caught the public mood, and has herself been turned into a cultural phenomenon and media event out of all proportion to her genius.
…
Does Wilson preserve this feature of Rowling’s English? I think he does, in the main. His Greek is generally clear, not highly flavored, and not excessively periodic.
…
I have found only a few errors, most of them inconsequential, and a few points at which I might venture diffident disagreement with the Greek.
…
He has a wonderful ear for idiom, both in English and in Greek, and reading through his book will teach any student of prose composition an immense amount about the fine points of Attic composition

De laatste twee alinea’s zijn het waard om volledig aangehaald te worden:

It is also worth keeping in mind that this volume is a double triumph for the Classical profession: Wilson and Rowling are both products of the English insistence on the importance of Classical teaching. Rowling herself studied Latin and uses it liberally in formulating the wizards’ spells; it is charming to hear the heavy Latin syllables once again invested with weight and power and pleasing to think that a generation of children may hear something magical in them. We may take some small amount of pride in Rowling, and we certainly owe her a debt of gratitude.

I very much hope that Wilson will produce further translations into Ancient Greek, whether of successive Potter volumes, or of other contemporary works. There should be a market for such works, especially when the original is capable of enticing students and when the translation is so brilliantly achieved.

Dat zelfgenoegzame! Een overwinning voor de klassieke traditie? Hmmm. Ik weet het niet. Het komt op mij eerder over alsof men krampachtig probeert mee te gaan in een wereld waarin voor dit vak op deze manier geen plaats is. En is er een markt voor? Wellicht wordt een redelijk aantal exemplaren verkocht. Classici en geïnteresseerden vinden het wellicht een leuk hebbedingetje. Maar verder zal het hetzelfde zijn als Jippus et Jannica: iedereen heeft het, niemand leest het. Moet je daar als classicus dan blij mee zijn? Gekunsteld, pseudo-attisch grieks als tafeldecoratie? Vakgenoten die dit soort vertalingen fileren op al dan niet correct geplaatste accenten en uitgangen? Ik geloof dat de oudheid beter zou verdienen!

Miko Flohr, 08/08/2005

Van planet.nl.

Miko Flohr, 04/08/2005

Ja, dit is een champignon en hij is echt zo groot. Diameter: 36 cm. Herkomst: Kielce, Polen.

Miko Flohr, 03/08/2005

Kijk, daar loopt ie… Echt natuurlijk! In Rhode Island VS. één op de vijf miljoen krabben is blauw.

Miko Flohr,