Dan zoeken we toch gewoon troost bij de buitenlandse pers?

La Gazzetta Dello Sport (Italië)

‘De finale is een half paradijs. Liverpool gaat dan wel naar Istanbul, maar ook AC Milan, omdat een uitstekend PSV sneuvelde na een buitengewone partij tegen de rossoneri. Het is onmogelijk te bevatten. De heerser van het veld wordt na negentig minuten bedrogen wanneer Ambrosini de beslissende goal maakt. Uiteindelijk wint één van de meest afzichtelijke Milans van de laatste jaren. Onverdiend.’

L’ Equipe (Frankrijk)

‘Milan zal zich realiseren dat het heel goed is weggekomen. PSV verrichtte een mini-topprestatie door drie keer te scoren tegen Milan, dat sinds de goal van Ronaldinho in november geen treffer meer had geïncasseerd. De overwinnaar van Lyon en Monaco heeft vooral de karikatuur vernietigd die beide Franse ploegen van hem hadden gemaakt, door hyper-offensief te spelen vanaf de eerste minuut, met een fenomenale inzet van elke speler, een zeldzaam voorkomende technische precisie en een vertrouwen dat past bij één van de grootste ploegen. Hiddink waagde het om met vijf aanvallers en slechts twee verdedigers aan te treden tegen een buitengewoon begaafde ploeg die vooral bezig was om alle voetbal teniet te doen.’

The Guardian (Engeland)

‘AC Milan gaat door op het tandvlees en ondanks PSV’s fantastische optreden. PSV’s spelers zijn ontdaan. Over twee duels bekeken waren ze overduidelijk de betere ploeg, ze overklasten en speelden Milan volledig weg, maar donderden wel uit het toernooi. Liverpool mag zich gelukkig prijzen dat ze niet tegen PSV speelt in de finale. Ze zullen een veel grotere kans hebben als ze tegen een Milan-uit-zijn-doen moeten spelen. Als de rossoneri in de finale net zo slecht spelen, zal Liverpool ze klop geven. PSV’s techniek, instelling en teamgeest waren fantastisch.’

Marca (Spanje)

‘De Italiaanse ploeg plaatste zich met veel geploeter, dankzij een goal van Ambrosini in het slot, terwijl het een veeg kreeg van PSV, dat de hele partij domineerde en op weg leek met 2-0 te winnen. Maar een counter van de Italianen en een inzet van de middenvelder deed de dromen van de Nederlandse ploeg uiteenspatten. PSV verdiende meer geluk.’

Der Kicker (Duitsland)

‘Met een flinke portie geluk bereikte AC Milan de finale van de Champions League. Na een zeer gedreven voorstelling sneuvelde het elftal van PSV-coach Hiddink, dat in de heenwedstrijd al overtuigde ondanks de nederlaag, zeer ongelukkig. De slimme en koelbloedige Italianen stuiten zodoende op Liverpool.’

Miko Flohr, 05/05/2005

Weer eentje uit de categorie ” ´t zál je maar gebeuren… “

LONDEN – De vijf jaar oude Jordan Willet uit het Engelse plaatsje Dawley kreeg de schrik van zijn leven toen er bij het ontbijt geen cornflakes uit de doos Golden Puffs kwamen, maar een zestig centimeter lange slang. Sinds het gebeurde – maandag – heeft hij geen hap meer gegeten, vertelde zijn moeder aan Britse media. “Hij deed het pak open en toen kwam er een slang uit. Hij dacht dat het een cadeautje was. Gelukkig stond ik achter hem”, zei de 23-jarige Theresa Willett. Nadat ze even verlamd was van schrik, greep ze in. “Ik gilde. Ik pakte hem de doos af en plakte die dichtmet plakband.” Onderzoek door een deskundige maakte duidelijk dat het om een niet-giftige slang ging, een maisslang. Het dier, dat leeft van muizen en vogels, bleek in goede gezondheid te verkeren. De supermarkt waar moeder Willett de cornflakes had gekocht stelt een onderzoek in.

nu.nl.

Miko Flohr, 04/05/2005

Italië is een gepolariseerd land. Zeker de laatste week van april en de eerste dagen van mei heeft iedere Italiaan een zeer duidelijke rol: je bent ofwel Communist ofwel Fascist en op beide ben je trots. Communisten vieren de bevrijding van Italië in 1945 op 25 april, Fascisten (en iedereen die zich rechts noemt waaronder Silvio B.) laten zich bij die herdenking niet zien. Communisten hebben dan een week later ook nog de dag van de arbeid, Primo Maggio, 1 mei.

Het land staat dan echt volledig stil – en dan bedoel ik ook VOLLEDIG. Op 2 mei verschijnen er geen kranten. Colloseum en Forum waren dicht wegens staking. Openbaar vervoer rijdt niet. Winkels en barren zijn dicht. Voor een nietsvermoedende buitenlander (ik) wordt zo’n dag dan al gauw een martelgang. Ik wilde naar het grote concert maar mooi niet dat er een bus ging. Dus drie kwartier lopen naar de dichtstbijzijnde metrohalte (Rebbibia) en dan vervolgens van de metro weer lopen naar de plek des onheils.

Daar aangekomen heb ik me behoorlijk verbaasd. Iedereen met Che Guevara-parafernalia. Het veld is een zee van wapperende vlaggen van de PCI (Partita Communista Italiana), USSR, maar ook Palestina, Irak (ja, de oude vlag van Saddam). Links italië is voor Saddam want Berlusconi is tegen, zo ver gaat het; Arafat is een held: er worden posters verkocht met een foto van Arafat en de tekst Grazie Presidente. Er zijn veel standjes met T-shirts, vooral veel Ché, maar ook een shirt waarop in 15 talen staat verkondigd dat de drager niet voor Berlusconi heeft gekozen, een T-shirt met een Brand en een jaartal eromheen en een ‘merknaam’ erboven. Het ‘logo’ is de anarchistenster, de ‘merknaam’ Revolution en het jaartal 1917… Ik moest er erg om lachen, maar je gaat natuurlijk niet serieus in zoiets rondlopen. Ik ben geslaagd met een shirt met de ster en de tekst ‘Resistere’ (‘weerstand bieden’) en een rood shirt met ‘ Vietato Vietare ‘ (‘ verboden te verbieden’ ).

De sfeer is verder overigens zeer ontspannen, de muziek van goede kwaliteit en vooral snel in de afwisseling. Het veld ontploft als de Modena City Ramblers (maken een gezellig soort folkpop) afsluit met het Bella Ciao (volgens mij het lijflied van de Partizanen in WO-II, dus Links) en verder wordt het gezellig bij Negrita en wordt luidkeels meegezongen bij Ovunque andrò van Le Vibrazioni, die overigens pas om half 12 aan de beurt waren, waardoor ik mijn laatste bus helaas moest missen en genoegen moest nemen met de eerste nachtbus (die overigens stampvol was). Italianen weten wel hoe ze feest moeten vieren, als ze het doen…

Miko Flohr, 03/05/2005

Foto genomen afgelopen zondag, 1 mei 2005, tussen Collosseum en Piazza San Giovanni.

Miko Flohr,

Soms zou je willen dat mensen wat meer eigenschappen van de Golden Retriever zouden bezitten…

Het hertje Milou, verstoten door haar natuurlijke moeder, heeft twee nieuwe ouders gevonden: een koppel honden, van het ras golden retriever. Dit is gebeurd in Engeland, in het Safari Park van Knowlsley (Merseyside). Het hertje is een van een tweeling – de tweede tweeling die ooit in gevangenschap is geboren. Waarschijnlijk is het verstoten omdat moeder ervan overtuigd was dat ze maar een kind zou krijgen.

Meer foto’s op www.repubblica.it.

Miko Flohr, 29/04/2005

Zo, hij zit er weer op, de werkweek. Niet dat ik nou zo productief ben geweest, maar de dagen die tot de werkweek behoren, zijn verstreken. Dat heb ik nou altijd – vorige week erg hard gewerkt, deze week zeker niet niks gedaan, maar toch voor m’n gevoel een stuk minder vruchtbaar allemaal. Het is wellicht ook het werk dat je doet: je blijft eigenlijk steeds zoeken naar hoe je het nou aan moet pakken en als je dat dan even gevonden hebt, gaat het rap, maar daarna moet je meteen weer verder zoeken. Is ook de charme natuurlijk, ik heb een aantal erg interessante artikelen gelezen die zoals gebruikelijk meer vragen oproepen dan ze beantwoorden (mensen die zich met de oudheid bezighouden hebben nogal eens de neiging om een leuk catchy makkelijk in het gehoor liggend verhaaltje te vertellen over hoe het geweest ZOU KUNNEN zijn en kunnen dan heel goed beschrijven welke aanwijzingen ze daarvoor zien maar vaak blijft het op dat niveau steken: enige beschouwing over de eventuele minder zekere kanten van de theorie en over de verantwoordheid van de extrapolatie blijven vaak beperkt tot een ‘natuurlijk weten we het niet zeker, maar toch vind ik…’ Als je literatuur leest omdat je een beter beeld wilt krijgen van de wereld waarin jou onderzoek zich afspeelt, kan dat natuurlijk behoorlijk frustrerend zijn.)

Maar het is weekend! En wat ga ik sociaal zijn, vanavond met iemand afgesproken, morgen een borrel met mensen van het Knir en zondag is het 1 mei, dat betekent Il Concertone, met al mijn favoriete Italiaanse bands (Le Vibrazioni, Negrita, Marlene Kuntz) en nog veel meer, op de Piazza San Giovanni. Dat incalculerend zal ik morgen maar eens gewoon doorwerken, want maandag zal ik er wel niet heel fris en fruitig bij zitten.

Miko Flohr,

… weer iemand gered door de technologische vooruitgang.

A chef bitten by a deadly spider in his pub kitchen was saved after experts were able to identify the creature from a picture on his mobile phone. Matthew Stevens was attacked by the Brazilian Wandering Spider which was hidden in a box of bananas delivered to the Quantock Gateway pub in Bridgwater. Thinking quickly despite the shock, he managed to snap a picture, which he later showed to doctors. Experts at Bristol Zoo were able to identify it and suggest an antidote. Mr Stevens, 23, from Bridgwater, Somerset, took nearly a week to recover from the bite following treatment at Musgrove Park Hospital in Taunton. He said: “I was never scared of spiders before but I certainly am now. I do feel very lucky, it was extremely painful. “I didn’t know what it was when I was bitten. It felt like a rose thorn, I just felt shocked when I saw the spider scuttling away.” The Brazilian Wandering Spider (Phoneutria fera) is one of the most venomous and deadly spiders in the world, and is known for its speed and aggression.

Kijk voor een plaatje op news.bbc.co.uk

Miko Flohr,

De Nederlandse wegen zijn veiliger dan ooit!

Hoe interpreteer je de cijfers – 881 doden, 207 minder dan vorig jaar? ‘Dat zijn 5 bussen vol’, glunderde de minister. Blunderde de minister. Want ze had beter kunnen zeggen: het zijn nog altijd 21 bussen leeg. Vermeerderd met de 12 lege bussen ten gevolge van de luchtvervuiling veroorzaakt door het verkeer, reden er vorig jaar 33 bussen leeg. Stel je, bij wijze van demonstratie, die optocht van lege bussen eens voor. Hier valt niets te glunderen.

Bron: bieslog

Miko Flohr, 28/04/2005

Nooit vertrouwen, die pinguins. Zijn eigenlijk stiekem allemaal moslimterroristen.

Two traveling penguins from Seaworld in San Antonio went through regular airport screening at Denver International Airport recently. Pat and Penny were removed from their carry-on case so they could walk through the metal detector. (Pat is the good looking one) A handler walks ahead of the two birds to show them the way. They look a little confused about why they have to do this. The first penguin seems to be wondering why this is necessary. “It’s not like I planned to hijack the plane to Antarctica.”

Miko Flohr,

Sinds vandaag is blijkbaar de term ‘objectieve realiteit’ niet alleen filosofisch maar ook praktisch een rekbaar begrip

NEW DELHI – Inwoners van de afgelegen Indiase eilandengroepen Andamanen en Nicobaren zijn woest op de autoriteiten. De eilanden werden zwaar getroffen door de zeebeving van 26 december, maar naar eigen zeggen krijgen de slachtoffers nu alleen “fooien” als vergoeding voor de geleden schade. Volgens de BBC werd een dorpeling die haar notenbomen verloor gecompenseerd met slechts 2 roepie ofwel 4 eurocent. “Ik ben 300 notenbomen door de tsunami verloren. De schade beloopt zeker 20.000 rupee (bijna 400 euro). Een schadevergoeding van 2 roepie keer je nog niet bij een gebroken ruit!”, zo klaagt ze. De cheque voor 2 roepie kan ze niet eens laten uitkeren omdat daarvoor een bankrekening nodig is. Om die te openen vraagt een bank minimaal 500 roepie. Een andere getroffene kreeg omgerekend welgeteld nog geen 80 eurocent schadevergoeding voor het verlies van 200 notenbomen en 300 bananenbomen. Sommigen hebben zelfs geweigerd een cheque van de autoriteiten in ontvangst te nemen. De overheid zelf zegt dat de slachtoffers volgens de “objectieve realiteit” uitgekeerd krijgen.