Als je vanaf London naar Bath wil, vertrek je vanaf station Paddington. Het is gelukkig zo ongeveer naast mijn hotel, 10 minuten lopen. Je reist tot Reading over het grote spoor richting Oxford, maar dan sla je linksaf de woeste binnenlanden in. Het is een wonderlijke tocht. De dorpjes en huizen zijn alle stuk voor stuk pittoresk, het landschap varieert van vlak tot heuvelachtig maar bovenal groen. Maar het wonderlijkst is het water. Ik heb me dat nooit zo gerealiseerd, maar de Britten zijn grote kanalenbouwers. Je rijdt voortdurend lans vrij smalle kanalen met allerlei sluizen, tot dicht bij de bron van de oorspronkelijke beek (meer was het denk ik soms niet) bevaarbaar voor relatief grote boten. Op een gegeven moment rij je zelfs met de trein door het dal en zie je boven je, halverwege de heuvel, schepen varen. Er is ook een heus aquaduct, al ziet het er uit als een flinke brug.

Je hebt alleen wel standaard vertraging met de trein hier en er zijn reteveel werkzaamheden (langzaam rijden). Opvallend is ook dat je in een intercity zit die niet op stroom gaat maar op diesel. Kom daar maar eens om in Nederland.

Miko Flohr, 13/02/2005

Inter – Roma 2-0.Daar gaat de champions league voor Totti en co.

Miko Flohr, 12/02/2005

…en ineens ben je dan weer in West-Europa. Voorspoedige vlucht gehad, ben al de hele middag in de stad. Doe mijn best niet teveel boeken te kopen, maar ik heb er al drie niet kunnen laten liggen (‘Rethinking Roman History’, ‘Cosa Nostra’ en een biografie van Freddie Mercury). Tja. Het is grappig om nu in een zo andere stad rond te lopen. Rome is wel een beetje een provinciestadje hoor, vergeleken met Londen. Twee dingen vielen me gelijk erg op. Ik was (dank voor de tip, Jaan) op Covent Garden, vroeg twintigsteeeuwse markthallen zoals je er in Rome ook een paar hebt, maar dan schoon en zonder groenteboeren en slagers, en daar waren allerlei straatartiesten. Ze zijn hier wel gewoon veel beter dan in Rome. In Rome is het toch verkapt bedelen, deze mensen willen ook wel geld, maar hebben echt iets creatiefs bedacht of kunnen iets echt. Maar wat me vooral bijbleef was de groepssfeer die daar heerste onder de toeschouwers – juichen, lachen, klappen. Dat ken je in Nederland nauwelijks en in Rome al helemaal niet.

Het andere was negatief. Het is hier wel een beetje paranoiopoli. Ik was op Euston Station en ik had een donut gegeten, stond dus met het papiertje in mijn hand, maar er zijn daar in dat station dus NERGENS vuilnisbakken, die in de Burger King zijn dichtgeschroefd ‘for security reasons’. Tien minuten bezig geweest een vuilnisemmer te zoeken… Ze hebben alleen doorzichtige vuilniszakken in de karretjes van de schoonmakers. Ze zijn ook verder nog bang dat er van alles mis gaat hier. De wagentjes van het stationspersoneel maken een rustig maar duidelijk hoorbaar zoemend geluidje zodat je er niet voor gaat lopen en overal wordt je precies gezegd hoe te handelen, veel erger dan in Nederland. Alsof het slecht is zelf bewust door een stad te lopen. En ik was een uur bezig wat te eten te vinden omdat ik had besloten dat het geen keten mocht zijn en niets mediterraans en geen echt restaurant. Italie is heel hip hiet.

Ik maak er dit jaar een sport van Celebs net mis te lopen. Vandaag waren de British Academy awards voor film in de grote bioscoop (?) op Leicester Square en ik zag de taxi’s rijden, maar had geen zin om te blijven kijken. Op de TV zag ik dat iedereen er was, diCaprio, Brosnan, Cruise… Eerder bij de premiere van Ocean’s 12 in Rome had ik ook al niet genoeg geduld (cq wil)… Nou ja, zo erg is het ook niet. Later meer, morgen wil ik naar Bath en Bristol. Ben benieuwd.

Miko Flohr,

Nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuw symbool voor links Italië. Vota per il Professore! Stem op professor Prodi! De campagne gaat door. Overigens lijkt het symbool heel erg op het oude, ziet iedereen hoe schaamteloos misbruik wordt gemaakt van de PACE-vlag en gaat Prodi het toch niet redden.

Miko Flohr, 11/02/2005

Ik had die staatsgreep echt helemaal gemist… Is het in Nederland wel op het nieuws geweest? Onderstaand tekstje las ik vandaag, 11 februari 2005 op een weblog.
We Want Him To Know That Houses Rise And Fall.

Members, Please Note That Nepal is in State of Emergency and our rights to expression has been suspended so for the time being please post no political thoughts.

United we Blog
En natuurlijk het onverbeterlijke Sargasso.nl

Miko Flohr,

Ik ben weer geknipt. Een gezonde borstelkop kan de Romeinse lente tegemoet, na een week winter in Noord Europa dan. Ik heb inmiddels een vaste kapper, hij herkende me nog van de vorige keer 3 maanden geleden. Hij zit in een zijstraatje van de via del corso niet ver van Piazza Augusto Imperatore. Het is een klein zaakje, totaal iets van 3 bij 7 meter. Hij kent zijn klanten – bongiorno Dottore, bongiorno Professore. Hij zit er al sinds 1970, inmiddels tegen de zestig, zelf kaal, kundige handen. Hij heeft twee zoons en, zoals dat dan gaat hier, eentje werkt bij hem in het bedrijf, de ander heeft daarvan kunnen studeren (medicijnen) en is getrouwd met een archeologe. Upward Mobility zoals dat dan heet, van generatie tot generatie. De complimenten voor mijn italiaans, natuurlijk, daar zijn ze hier gul mee.

Miko Flohr,

Italië is een arm land, eigenlijk heeft het toch gedeeltelijk wel kenmerken van een derdewereldland – je kan hier toestanden zien die je in Nederland niet voor mogelijk houdt. Globaal gezien: de toppen liggen een beetje lager, maar de dalen zijn onevenredig veel dieper. Er zijn veel zwervende bedelaars hier. Erg veel. Ik zal binnenkort eens turven, maar tussen Piazza del Popolo en Piazza Venezia (ongeveer een kilometer) kom je er toch wel zeker twintig tegen. Je herkent ze ook. Sommige gevallen zijn schrijnend. Het mannetje met zijn draaiorgeltje en zijn geheel verbrande gezicht is een vaste gast op Piazza del Popolo, ik heb hem inmiddels een paar weken niet meer gezien, misschien heeft hij zijn doel bereikt en voldoende geld voor de operatie bijelkaar gesprokkeld, ik vrees van niet. Langs de via del corso veel Aziatisch uitziende types die her en der ledematen missen en dit openlijk ten toon spreiden om de gulle gever te verleiden tot een donatie. Ik vind het moeilijk. Het is heel schrijnend, je wil voor geen goud met die mensen ruilen, maar op een gegeven moment, ik denk dat dat natuurlijk is maar spreek me vooral tegen, word je er in zekere zin immuun voor. Juist omdat ze met zoveel zijn en omdat ze zo openlijk hun ellende laten zien. Het went en het is geen argument meer, voor mij dan.

Een speciaal type bedelaar is het zogenaamde onderdanige type. Dit zijn meestal vrouwen. Ze liggen in een soort van bedelaarshouding, geknield en met het hoofd op de grond, alleen de handen uitgestoken, soms open om te ontvangen, maar vaker plat naast elkaar op de grond met een bakje ervoor of ertussen. Op een of andere manier geven juist deze vrouwen mij een bijzonder ongemakkelijk gevoel. Ik wil niet dat mensen zich klein of onzichtbaar maken voor mij, dat mensen zich feitelijk als slaaf aan mij presenteren, ik ben niet de meerdere van iemand. Het heeft ook een praktische kant. Dat was de aanleiding voor deze log en de titel. Ik liep net over Piazza del Popolo naar het NIR en in mijn ooghoek zag ik iets dat voor mij op een stapel vuilniszakken leek. Dat bleek niet zo te zijn. Het was het vrouwtje dat altijd bij de oversteekplaats op het plein ligt met haar donkerblauwe vormeloze jas waar alleen aan de andere kant zichtbaar een met (ooit) witte doek bedekt hoofd uitstak en twee handen in gebedshouding op de grond. Ik schaam mij diep.

Dit land heeft een regering nodig die deze mensen middelen geeft om een fatsoenlijk bestaan op te bouwen. Er is geld zat hier, dat is echt het probleem niet. Maar ja, politiek is hier een rhetorische arena waarin iedereen vooral datgene roept wat de ander niet vindt. Er zal wel nooit iets veranderen hier.

Miko Flohr, 10/02/2005

Ik voelde me net weer even heel erg thuis in de Villa Borghese.

Zoon: aaaaj kek wesde?
Vader: oah kiedoar dezzene banannebom

(Voor de niet-Tilboos: ‘Hee, vader, verdraaid wat zie ik daar nou?’ ‘Nou mijn jongen, dat is nou een echte musa ensete’ )

Miko Flohr,

Ik zit al de hele week te blokken op mijn lezing voor oxford – het is voor een groot deel het verhaal over werkplaatsen in huiselijke context dat ik in juni in Rome heb gehouden, maar ik wilde het breder trekken met een scherpe theoretische inleiding en vergelijkingen met situaties buiten Pompeii. Die inleiding had ik al af, maar ik kon het steeds maar niet aan elkaar breien – het werd een verhaal zonder kop en staart en dat maakte me zenuwachtig want de tijd schreed onverbiddelijk voort en ik moet het gewoon morgen afhebben. Vanmorgen ging het moeizaam, maar opeens begonnen allerlei radertjes te draaien en viel alles op z’n plaats. Het was redelijk heftig, ik had dat nog nooit zo gehad, ik moest echt even naar buiten om tot rust te komen, maar wat een heerlijk moment. Hopelijk denk ik nu niet morgen dat het allemaal onzin was. Ik moet het nog wel even uitwerken, want dat gaat nooit zo goed tegelijk. Wordt weer een latertje dus, vanavond…

Miko Flohr,

Wereldwijd was het dus… en ik maar denken dat het aan Italië lag… Vanmorgen probeerde ik opnieuw in te loggen, maar er moet nu eerst een nieuwe versie van MSN op gezet worden en dat gaat hier op het NIR denk ik wel even duren, dus voorlopig ben ik offline.

Microsoft said late Tuesday that it had resolved problems that had caused a significant outage affecting its MSN Messenger service worldwide. A company representative declined to elaborate on the nature of the problem, or the steps Microsoft took in fixing it. In an earlier statement, the representative said the outage was caused by an “isolated issue that we’ve located in the data center.” The problem had affected a “significant” number of MSN Messenger users intermittently since Monday afternoon, the representative said. The latest outage comes days after security monitors discovered the Bropia worm was using MSN Messenger to spread. The Microsoft spokeswoman denied the outage was caused by the worm. Last October, a glitch crippled many MSN Messenger users around the world. In March of last year, MSN suffered a couple of outages over a weeklong period. Some speculated that one of the blackouts was caused by sign-in problems from its Passport service. Microsoft denied Passport experienced any problems during the down period.

ZDNet.com

Miko Flohr, 09/02/2005