Dolfijntjes!

Vandaag, the day after, hebben we een tochtje naar Samos gemaakt – dat is natuurlijk Griekenland maar ligt hier vlak voor de kust. Om half acht vertrokken en met de boot van acht uur weggevaren uit Kusadasi. Het was echt schitterend weer en we werden onderweg bij vlagen vergezeld door een kleine school dolfijnen – uit het boekje: nu eens half verdwijnend in het water, dan weer spectaculair erbovenuit springend. Echt zeer schitterend. De boottocht duurde een kleine twee uur – we moesten om het eiland heen varen. Aan wal (eerste keer in Griekenland!) eerst een Griekse koffie genuttigd en vervolgens met de bus naar de beroemde Tunnel van Eupalinos – een 1035 meter lange tunnel uit de zesde eeuw voor Christus die aangelegd was om de stad Samos van water te voorzien. Samos was toen eigenlijk met Athene de toonaangevende macht in het Griekse gebied. Het was een nauw gebeuren, je kan er ongeveer honderd meter in lopen. Leuk om te zien hoe zich in de afgelopen 2600 jaar heuse stalacmieten hebben gevormd aan het plafond. (of waren het -tieten?).

Daarna naar het grote Heraion geweest – een enorm heiligdom 6 km buiten de stad aan de oevers van de enige rivier op het eiland waarvan ik nu helaas de naam even kwijt ben. Interessant is om te zien hoe men geworsteld heeft met de ondergrond: men heeft ca. 570 v.Chr. een Tempel gebouwd, die is vrij snel verzakt en ingestort en toen heeft men daaroverheen een nieuwe tempel op zware fundamenten gebouwd – net zo groot als die in Didyma (ongeveer een voetbalveld!). Ook deze is uiteindelijk aan verzakkingen bezweken – de fundamenten staan soms schots en scheef! In de Romeinse tijd heeft men volstaan met bescheiden tempeltjes: normaal was dat juist omgekeerd. Zo zie je maar weer: nood breekt wetten. Afin. Genoeg archeologie. Op de terugweg de hele tijd met camera in de hand gestaan in de hoop op meer dolfijnen, maar helaas…

Zometeen eten (het is hier al bijna acht uur nu) en dan spullen pakken en vroeg naar bed want om half vijf gaat de wekker… We vliegen om acht uur vanaf Izmir en zijn al vroeg in de middag in Rome.

Miko Flohr, 10/10/2004

Kusadasi

Hèhè, eindelijk gelukt… Ik dacht dat Italiaanse toetsenborden onhandig waren maar dit is echt een doffe ellende zeg… (zie al mijn i-s [inmiddels verbeterd]) We hebben vanavond even vrij, het officiële gedeelte van het congres is afgesloten; straks hebben we nog een galadiner en morgen een excursie naar Samos. Het was een zeer leuke, maar slopende week: zondag van 8:15 tot 19:00u onafgebroken lezingen (ik was die dag als laatste; het ging ERG goed en ik werd door veel mensen aangesproken. Een Turkse jongen noemde mijn presentatie zelfs ze bezt ever – wat ik niet begreep tot ik zijn prof in actie had gezien en het is natuurlijk wel overdreven, maar ach… het streelt ook.

Maandag halve dag lezingen, ´s middags naar Ephese – wat een wonderschone opgraving. De Hanghaüser zijn minstens zo spectaculair als Pompeii en Herculaneum en de stad ligt er schitterend bij tussen twee bergen met een enorm theater en de beroemde bibliotheek van Celsus waar we onder hebben gedineerd.

Dinsdag hebben we een grote tour gemaakt hier in de omgeving (vertrek: zeven uur) langs de vier aquaducten die de stad van water voorzagen. Het geeft je een goede indruk van de geologische situatie hier en van de hindernissen die men moest overwinnen en de soms spectaculaire oplossingen die men heeft gekozen. Geluncht onder een aquaduct dat de allure en omvang heeft van de Pont-du-Gard in Frankrýjk en ´s avonds nog een postersessie van een uur.

Woensdag weer een ochtend lezingen met onder meer Nathalie en Jeroen, een belg die over Latrines praat. ´s middags een excursie naar Priene, Milete en Didyma, allemaal erg spectaculair: de ligging van Prýene, het theater van Milete en de ENORME tempel in Didyma, hoewel het toen al te donker was om nog veel ervan te zien.

Donderdag en vrijdag hele dagen excursies – dat betekent half zeven vertrekken en na negenen in de avond terug. Donderdag naar Pergamon (spectaculair vanwege de ligging op 300m hoogte, het heeft iets van een adelaarsnest) en Allianoi, een zeer bijzondere opgraving van een Kuuroord met het dorp eromheen, muren etc tot op grote hoogte bewaard. Wellicht heb ik er een vollerij ontdekt. Ik heb stiekem een foto gemaakt (mocht niet, want nog niets is gepubliceerd) en ga het nader onderzoeken. Ik moet daarmee wel snel zijn want er gaat een stuwdam aangelegd worden waardoor het geheel over een jaar onder water staat… Tenzij ons gezamenlijke protest gehonoreerd wordt, wat ik niet verwacht.

Vrijdag naar Laodikea en Hierapolis. Laodikea is bijzonder vanwege een enorme hogedrukleiding uit hellenistische tijd die is gemaakt van blokken kalksteen. Verder is er nog niet veel van opgegraven maar het moet een behoorlijke stad zijn geweest. Het is erg raar om op een berg zand te lopen waar hier en daar zuilen, blokken steen en halve gebouwen uitsteken. Dat geeft je het gevoel van die achttiendeeeuwse schatgravers die alle nu zo bekende opgravingen in die staat hebben mogen aanschouwen. Hiërapolis (Pamukkale) is erg bekend vanwege de krijtrotsen en de thermale baden. Enorm toeristisch dus veel lelijke mensen met te weinig kleren aan klagen en zeuren over de hitte en dorst. Veel Nederlanders ook. De stad bovenop de krijtrotsen wordt opgegraven door Italianen. Deze hadden heel lang de boot afgehouden, maar ons uiteindelijk toch uitgenodigd en pakten groots uit met een strijkkwartetje van de plaatselijke jeugd en een vorstelijke lunch. Erg koloniaal allemaal, maar ja, Italianen zijn nou een maal niet zo subtiel in dat soort dingen. De stad zelf is half opgegraven en erg mooi. Helemaal bovenaan stond een mooi waterverdeelstation waar de hoge heren een uur ofwat hebben staan discussiëren. Helaas crashte mijn digicam dus geen foto´s van deze dag.

Vandaag dan de laatste congresdag. We mochten uitslapen, want de eerste lezing was pas om half negen… Al met al is het voorbijgevlogen… Net nog op het strand mijn lezing herhaald voor Andrew Wilson, net prof in Oxford en specialist op het gebied, was erg enthousiast [hij was er zondag nog niet]. Goed, meer volgt later! Güle Güle.

Miko Flohr, 09/10/2004

Vliegvlieg

Over een paar uurtjes mag ik het genoegen van het opstijgen, zweven en landen ervaren. Ik kijk er echt naar uit. Wat heb ik een hekel aan vliegen maar wat is het prettig om gevlogen te hebben, denk ik dan altijd maar. Als ik niet neerstort log ik vanavond nog even vanuit Pine Bay Hotel, want ik zag dat er daar een internetcafé in het hotel is (net als een winkelcentrum, een x-aantal turkse stoombaden, een massagekliniek en een privéstrand – het wordt een zware week). Later.

Miko Flohr,

Deze is mooi!

” De Amerikaanse presidentskandidaten Bush en Kerry hadden in hun eerste tv-debat vrijdagochtend beiden moeite om Osama bin Laden en Saddam Hussein uit elkaar te houden. Kerry haalde beide namen door elkaar toen hij wilde aangeven wie nu eigenlijk centraal staat in de strijd tegen terrorisme. Bush maakte kort erop dezelfde fout. ”

Miko Flohr,

K.N.I.R.!

Het Nederlands Instituut is koninklijk geworden! Het heeft hare Majesteit behaagd om ter gelegenheid van het centenario (honderdjarig jubileum) etc etc. Ze komt zelf ook nog, over twee weken.

Ik stel het mij al helemaal voor: ieder jaar de jaarlijkse verkiezing van de wat oudere heer die veel voor het instituut heeft betekend en zich een jaar lang de Knir-Knar mag noemen.

Overigens schijnt het dat men voor een andere naam gaat kiezen dan KNIR, wat precies is nog niet duidelijk.

Miko Flohr, 30/09/2004

Dierendag

Maandag a.s. (4 oktober) wordt het Nederlands Instituut chemisch gereinigd, d.w.z. de buitenkant en de tuin tegen de vele insekten die ons hier lastig vallen.

Miko Flohr,

Efes/Kusadasi

De komende week ben ik, te midden van een aantal archeologen, op Cura Aquarum, dat is een congres dat eens in de zoveel tijd gehouden wordt. Deze keer is dat in de buurt van de ruïnes van de oude Griekse stad Ephese, in het zuidwesten van Turkije, iets onder Izmir. Ik verblijf daar in het luxueuze Pine Bay Hotel (schrik niet van de foto’s…) en houd op zondagavond om 18:30u mijn paper over het gebruik van water in Romeinse fullonicae. Verder staan er allerlei excursies op het programma, waaronder Milete, Priëne en Pergamon. Helaas is het allerminst gratis, maar volgens mij is het wel waar voor mijn geld!

Miko Flohr,

Goed Nieuws

Gelukkig. Ik kan weer even vooruit. Als ik terugkom uit Turkije kan ik weer gewoon op het NIR terecht op kamer 5 waar ik nu ook zit, voor maximaal 10 dagen. Daarna zou ik vijf dagen moeten overbruggen waarna ik vanaf de 25e in de foresteria (de kelder) terecht kan tot 1 december en wellicht kan ik dan de kamer van Rinske, die hier gisteren was en tot dan in de stad zit, overnemen. Dus met een beetje geluk heb ik het plaatje (bijna) rond! Duimen dus.

Miko Flohr,

Verdiende loon

Het was te verwachten: twee keer nul op het rekest. Bij mijn droomkamer wilden ze toch liever een dame en bij die andere kamer wilde hij blijkbaar liever iemand anders, beide natuurlijk niet onverwacht. Dat betekent dus na Ephese verder zoeken. Ik heb wel in ieder geval een dak boven mijn hoofd: ik kan tijdelijk logeren bij Heidi Wijmer terwijl ik mij opnieuw stort op het zoeken van een kamer en hopelijk zal laten zien dat ik van mijn fouten geleerd heb… Stom stom stom stom stom.

Maar goed, vanavond krijg ik een vriendin te eten die hier nu ook in het land is, ook met een bernhardbeurs. Heb daarvoor net boodschappen gedaan bij de GS in het park. In de rij naast mij stond een mevrouw en tot mijn verbazing was ze tegen haar winkelkarretje aan het praten, althans zo leek het. Vanuit mijn ooghoeken keek ik of er niet een kindje in het stoeltje zat, dat was niet zo, er lag alleen een klein damestasje op die plaats. Toen zag ik dat er uit het damestasje iets beweeglijks stak. De droeve ogen van een klein hondje dat met zijn lijfje in het dichtgeritste tasje zat en er met zijn kop bovenuit stak. Wat mensen hun dieren al niet aandoen! Maar grappig was het wel, zo’n tasje met een hondekop.

Ondertussen ben ik ook wat aan het werken. Ik heb mijn stukje voor Cura Aquarum inmiddels af en ga het zo corrigeren, moet nog één boekje raadplegen zo op het DAI (Duits Archeologisch Instituut). Verder geheel ter informatie iets over het weer: strakblauwe lucht. 25 graden. Lekker zomerweer. Tot logs.

Miko Flohr, 29/09/2004