Really impressive. Like superwow. Yet, now the nasty question: what do we learn from it that kind of warrants the cost of making the model? (the easy answer is: well, shut up, you cynical bastard. If you don’t try it, you’ll never know.)
Miko Flohr, 21/01/2012
Miko Flohr, 20/01/2012
Groot nieuws afgelopen zaterdag: Roemer, Cohen en Sap willen de topinkomens zwaarder belasten om hun toekomstplannen te kunnen financieren. Nog voor het linkse winterfeestje in Nijmegen goed en wel was begonnen, vlogen de clichés ons om de oren: zuurverdiende centen! hardwerkende Nederlanders!! linkse geldverspillers!!! socialistische heilstaat!!!1one! U kent het rijtje, u kent de teneur: die slinkse bende pakt Jan met de Pet, bestraft hard werken, en beloont luiheid.
Dat is raar, want op de keper beschouwd zijn de plannen van Roemer, Cohen en Sap voor minstens 90% van de Nederlanders buitengewoon gunstig. Slechts voor een zeer kleine groep pakt het minder gunstig uit, maar die groep kan dat prima opvangen. Vergelijk dat maar eens met de vlaktaks die het CDA voorstelt: die gaat toch echt vooral opgehoest worden door Jan met de rafelige pet. Toch gek dat je dan niemand hoort over ‘zuurverdiende centen’. Continue reading
Miko Flohr,
Liberalisme, wie kan er, op de keper beschouwd, iets op tegen hebben? Keuzevrijheid, je eigen keuzes maken, zelf verantwoordelijk zijn – uiteindelijk is het een model dat – tot op zekere hoogte – voor velen werkt. Het is dan ook een bekend mantra dat we vaak hebben gehoord, met name van de zijde van onze zelfverklaarde liberalen van de VVD. De overheid graag zo klein mogelijk, en graag zoveel mogelijk ruimte voor ondernemers en het bedrijfsleven. Maar wat nou, lieve vrinden van de VVD, als dat bedrijfsleven lang zo liberaal niet is? Wat nou als het bedrijfsleven dat beetje overheid dat er nog is wil misbruiken om de samenleving naar haar eigen behoeften te kneden door individuen te sturen en beperken in hun zelfontplooiing? Want precies dat is wat het bedrijfsleven ons kabinet momenteel door de strot probeert te duwen – naar ik mag hopen tevergeefs, maar ik vrees het ergste.
Het zit zo. De overheid onderhandelt momenteel met het bedrijfsleven over investeringen in de kenniseconomie, en het bedrijfsleven wil in principe graag anderhalf miljard euri investeren, maar dat geld moet natuurlijk niet weggegooid worden. Daarom wil men wat in de melk te brokkelen hebben. Bij de besteding? Ja, ook dat. Maar dat dezen ze toch al samen. Nee, ons o-zo-liberale bedrijfsleven wil graag een vinger in de pap in ’s rijks onderwijsbeleid. En als het even kan, een stevige vinger ook. Continue reading
Miko Flohr, 19/01/2012
Miko Flohr, 17/01/2012
Miko Flohr,
Lye Valley. Een onverwacht stukje rust midden in de stad. Piepklein is het, en je ziet of hoort niets van de stad. Toch wordt het aan alle kanten omgeven door gebouwen. Ik kon overigens niet zo goed kiezen. Wellicht heeft u liever deze foto.
Miko Flohr, 15/01/2012
Mileway Gardens, Oxford. Hoe een roodborstje het hoogste woord voerde.
Miko Flohr,
Ik kan hier uren naar kijken, naar die boom voor ons huis. Met de kraaien meewiegend op de wind.
Miko Flohr, 14/01/2012
Terwijl ik in het vliegtuig zat, is hier opeens de lente uitgebroken. Je gelooft het niet. 12 januari. Headington. Ik protesteer.
Miko Flohr, 12/01/2012