Het klinkt allemaal erg bekend: ik ging weg bij een geruststellende voorsprong voor De Professor en kwam terug bij een nipte voorsprong voor De Duivel. Hij gaat het gewoon redden. Daar sta je dan. Naar een scherm te turen op het plein in de Eeuwige Stad die dit allemaal allang en bij herhaling heeft meegemaakt. Op je schouder hangt een vlag van de rifondazione Comunista. De avond begon zo mooi. Langzaam glijdt alles weg. Naast je staat een onbekende lotgenoot met een vlag van de Olijf. Hoe is het mogelijk? Hoe kan het dat… HIJ GEWOON WEER WINT??? Totale desillusie. Onbegrip. Ik heb nog nooit een Italiaan gesproken die het begrijpt. Maar goed. Ik spreek dus zelden iemand van boven de Appenijnen. En de ook voor nederlanders begrijpelijke special van La Reppubblica leert ons dat De Duivel voor een flink deel daar zijn winst haalt. Voor de kamer scoort hij 61,5% in Lombardijen. 56% in Piemonte. 58.8% in de Veneto. Maar Campanië is rood… en Rome ook. In het zuiden scoort Berlusconi slechts in Apulië en, net als vier jaar geleden, vooral op Sicilië. Sardinië is rood. Toscane ook. Het is niet te geloven. De Roden hebben meer stemmen, maar minder zetels. De Roden hebben meer regio’s, maar minder zetels. De Roden hebben meer wijsheid, maar minder zetels. Ik herhaal: waar hebben we dat meer gezien? Morgen de definitieve uitslag. Het wordt nog een spannende nacht…
Miko Flohr, 11/04/2006