Zoals jaarlijks…

Is dit een variant op ‘never change a winning team’ (d.w.z. never change a second place formula)?

Jan Ullrich maakt dinsdag toch niet zijn seizoensdebuut in de Omloop van de Sarthe. Zijn team T-Mobile maakte bekend dat de Duitse wielrenner zich wegens knieproblemen heeft afgemeld. Ullrich zal nu pas drie weken later zijn eerste wedstrijdkilometers afleggen, in de Ronde van Romandië. Die rittenkoers start op 25 april.

nu.nl

Miko Flohr, 29/03/2006

Zwarthelmen (3)

Even uit het nieuws bij de ‘grote jongens’, maar ondertussen wel degelijk wat te melden over Loe(nati)kashenko. Update van missiontominsk.com

De druk op de Witrussische dictator heeft toch effect, zo lijkt het. Hij heeft ten eerste zonder opgaaf van redenen zijn feestelijke inauguratie voor onbepaalde tijd verzet. Wilde geruchten gaan rond in Minsk over ernstige ziekte of ander ongemak bij de potentaat. Tegelijkertijd en geheel onverwacht krijgen de Nederlandse studenten die met een brief aan Loekasjenko namens vele Europese politici onderweg zijn naar Minsk een visum in Warschau. Dat zou betekenen dat zij met hun eis van vrijlating van de politieke gevangenen en herstel van vrijheiden democratie toegelaten worden in het land van Loekasjenko. Internationale media hebben hun actie inmiddels opgepikt en bij hun grensovergang zouden ook camera’s uit Nederland verslag willen gaan doen. De repressie gaat intussen onverdroten voort. De universiteiten zijn alle studenten aan het royeren die aan demonstraties en andere acties hebben meegedaan na de vervalste verkiezing. De gevangenissen in Minsk zijn zo overvol geraakt, dat opgepakte mensen tot ver buiten de hoofdstad voor de rechter gebracht zijn en opgesloten werden. Daardoor is het lot van velen van hen onzeker.

Miko Flohr,

Guinea Worm

sometimes it’s like dragging a dead elephant through a swamp by its tail

Lees alles over de succesvolle bestrijding van de Guinea Worm in dit stukje van de New York Times. En, advies: ga niet, zoals ik juist deed, googlen op plaatjes. Gatverdamme wat goor…

Miko Flohr,

Il Gattopardo

Het zijn de woorden van de Principe di Salina die alles bondig samenvatten:

Noi fummo i gattopardi, i leoni… e dopo di noi verranno le jene e gli sciacalli
Wij waren de tijgers, de leeuwen… en na ons komen de hyena’s en de jakhalzen

Sicilië, kort na de verovering door Garibaldi in 1863. Italië wordt langzaam maar onontkoombaar één. Maar wat moet je daar in godsnaam mee, als heer van stand, trotse vaandeldrager van de traditionele Siciliaanse landadel? Il Gattopardo is die film (van Luchino Visconti) waarvan ik de naam al een tijdje kende, maar afgelopen maandag werd hij toevallig eenmalig gedraaid in het filmhuis in Arnhem. We hebben de gelegenheid te baat genomen om er eens heen te gaan. Ik kan het iedereen aanraden. Het is aan de ene kant een wat langzaam drama met, zoals zo vaak in Italiaanse films, een nogal impliciete verhaallijn, maar aan de andere kant zeker niet gespeend van humor en pakkende citaten (De liefde? Één jaar vuur en dertig jaar as.) maar bovenal schitterend in beeld gebracht, met oog voor details. De bezoekers van het feest betreden de balzaal tussen onheilspellend kijkende borstbeelden van Caracalla en Marcus Aurelius. In de hoek van het beeld hangt een vrouw slapend in een bankje terwijl de mensen dansen. Het is denk ik de diepgewortelde imperfectie en voortdurend dreigende decadentie van de omgeving waarin het verhaal (dat overigens een verfilming is van een boek van Tomasi Di Lampedusa) zich afspeelt dat de film een zeker realisme meegeeft en het soms erg vermakelijk maakt om ernaar te kijken (al dat geprevel van die priester…). Het is, al met al, een zeer scherpe blik op Feodaal Italië door en voor Italianen zelf waaruit eens te meer blijkt dat het Italiaanse cinema een gevoel voor tragiek en zelfspot heeft dat je in Nederland weinig tegen komt. Praktisch gezien is Il Gattopardo, samen met John Dickie’s Cosa Nostra, een onmisbare schakel in de voorbereiding op een bezoek aan Sicilië. Maar ja, er zijn er zovele…

Miko Flohr,

29

Het was een mooi feest gisteren. De vogels floten al. Het bier was op. De doppen zijn verzameld. De kater is bestreden met het eerste witbier op het eerste terras van 2006. Een beetje slaap is al ingehaald. Nu alleen die afwas nog…

Miko Flohr, 26/03/2006

Logé

Deze enigszins nerveus ogende gele rakker moest vanwege ontstentenis van het baasje tijdelijk elders worden ondergebracht, en omdat we elkaar al een beetje kenden, was ik daarvoor de aangewezen persoon. Het is een lollig beestje. Gisteren was er wat familie op bezoek en in de daarbij ontstane discussie over hoe de wereld verbeterd moet worden had Felix beslist het hoogste woord, tenzij hij net even bezig was zijn spiegelbeeld op te geilen danwel zijn plastic nepvriendje te bespringen. Hij houdt ook erg van Buena Vista Social Club en Il Canto della Malavita (mafiamuziek) – duidelijk mediterrane roots dus. Inmiddels is meneer weer vertrokken, maar niet zonder duidelijke sporen van zijn aanwezigheid achter te laten in de vorm van een dun laagje donzige veertjes. Het is immers lente.

Miko Flohr,

Luchtig

Dit moet herkenbaar zijn voor diegenen die in het onderwijs werken…

LONDEN – Britse leraren halen hun neus op voor het ‘Axe-effect’. Ze beklagen zich en masse over het overmatig gebruik van dit merk deodorant door tienerjongens die denken dat ze onweerstaanbaar worden voor meisjes. Volgens het Britse persbureau PA is de deolucht in sommige klassen niet meer te harden. Soms is lesgeven alleen mogelijk nadat de ramen zijn geopend. Het succes van de deo, die in Groot-Brittannië Lynx heet, is vooral het gevolg van een reclame met Hollywoodster Ben Affleck die met een klikkertje telt hoeveel vrouwen voor hem vallen. Hij wordt vervolgens overtroffen door een slungelige tiener die de deo gebruikt en veel meer kliks heeft.

nu.nl

Miko Flohr, 25/03/2006